Ζώντας στο περιθώριο,
εισπνέοντας τις αναθυμιάσεις του πλούτου
σχίζω τα θολά νερά
της επιβίωσης.
Συνέτριψα τα παρωχημένα λόγια,
τα ουράνια τόξα εμφανίζονται
και στους δύσκολους καιρούς της ύλης.
Εκμυστηρεύομαι τα όμορφα
στα φώτα της πόλης
που ξαγρυπνά
και κρυφοκοιτά
τις εξομολογήσεις των πόθων.
Η ζωή αναταράσσεται,
σ’ένα σώμα γυμνό
απλώνεται η αρμονία του πάθους.
Ξεπρόβαλες διστακτικά,
θαυμάζω δυο μάτια.
Το χρώμα τους
ζωντάνεψε τη νεκρική ερημιά
μιας ζωής συμβατικής.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει Γεωπονία στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης και Θέματα Βιολογικής Γεωργίας σε Κ.Ε.Κ. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. Γραπτά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους.
Φωτογραφία: Alisa Anton
