“Νυκτιφαὲς περὶ γαῖαν ἀλώμενον ἀλλότριον φῶς”
Παρμενίδης
Βυθίζεται το μάτι
στην αυγή του σύμπαντος
γδέρνεται στην κοσμική σκόνη
Αυτό θα γίνει χθες
έτσι όπως αρχίζει η βροχή
στους αχανείς γαλαξίες
Χθες όπως κρατούσα το στήθος σου
σε φλεγόμενο λιβάδι
ενωμένος με την ιδιοτροπία της φύσης
Χθες σε κάποιο χώμα πριν ο ήλιος αποδημήσει
σαν ήρεμο κρασί
πριν η ψυχή μας ταράξει το μέλλον
Και το πράσινο του αρχαιότερου γαλαξία
κι απάνω του το χιόνι φυλακισμένο
τίποτα πια δεν βλέπει
Μέχρι εκεί που φτάνει η άγνοια και ο αδιάφορος αιθέρας
κι όλα όσα δεν είμαστε μέσα στο φως
κουφοί, τυφλοί και έκπληκτοι
έλεγε ο Παρμενίδης σαν άγγιξε την άβυσσο
Χθες σε κάποια σάρκα όπως δραπετεύει ο ουρανός
σαν αύρα γύρω από θεόρατα νερά
με τον δικό σου ακόμα ίσκιο να χειρονομεί η άβυσσος
αυτό θα γίνει χθες
καθώς θα έρπεις στο χρώμα της εσπέρας
και το κάθε κόκαλο θα ωριμάζει
στην κορυφή του πιο άγριου αέρα
Ο Κώστας Γουλιάμος είναι ποιητής, συγγραφέας, πρ. Πρύτανης του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου, τακτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών και Επίτιμος Καθηγητής σε πανεπιστήμια της Κίνας.
BookSitting 