Είπες· «Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα.Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.Κάθε προσπάθειά μου … Συνεχίστε την ανάγνωση Κωνσταντίνος Π. Καβάφης | Η πόλις

Ανοίγω το τρανζίστορ Grundig,εκείνο που επέστρεψε μαζί σου απότη Γερμανία ως μετανάστης.Στο γρέζι της φωνής του Καζαντζίδη,χορεύεις αγέρωχος ζεϊμπέκικο στου … Συνεχίστε την ανάγνωση Πασχάλης Κατσίκας | Νήσος Κίρκη

Είμαστε οι σπόροιπου χθες τα χέρια μας φύτεψανπέτρες πάνω στις πέτρεςμας αγκαλιάζει το ίδιο χώμαανάμεσά μας το αιώνιο νερόείμαστε φύλλα … Συνεχίστε την ανάγνωση Μαργαρίτα Παπαμίχου | Σεντέφια

«Vamos más lejos en la noche, vamos» – D. Agustini α) μας συστήνεται Τη Χάρη σου περίμενα στα σκότη, Αγνέ … Συνεχίστε την ανάγνωση Θάνος Γιαννούδης | Η μοναχή που λεγόταν Λουτσία

Σφυρίζει ο αχός του κύματος,εκκρίνει τη ζωήστα παγωμένα δωμάτια.Σωπαίνω,οι ανεμώνες λιπόσαρκεςκυματίζουν μιμούμενεςτα είδωλά μας.Ο κόσμος κυλά σε άγνωστα νερά,συναισθάνομαι βουβά … Συνεχίστε την ανάγνωση Δημήτρης Καρπέτης | Ανεμώνες

«Κι όπως την είδα, μου ’ρθαν κλάματα, την πόνεσε η καρδιά μουμα δεν την άφηνα, κι ας έτρωγε τα σωθικά … Συνεχίστε την ανάγνωση Τζούλια Πουλημενάκου | Αντίκλεια (απόσπασμα)

Εκείνη έτριβε τα πατώματα συνεχώς. Σφούγγιζε τα μάρμαρα, τίναζε τα παπλώματα, θέριζε τους ίσκιους από τα μαξιλάρια. Ήταν γραφτό της … Συνεχίστε την ανάγνωση Άντζελα Γεωργοτά | Ο πνιγμός

το είδωλό σου ανάγλυφοσαν σε παλιό καθρέφτημα η μυρουδιά σου τώρα πιασε αλλουνού κρεβάτι, κλέφτη πώς να ξεχάσω τ’ άδειο … Συνεχίστε την ανάγνωση Κώστας Τσιούφης | το είδωλό σου

Νερό Νομίζουν πως είμαι ένας αντικατοπτρισμόςΣτο χαμόγελο του νερούΔεν έχω άλλα δάκρυαΝα ανακατεύονται με τη θάλασσαΓια να συμπληρώνω αλάτιΣηκώνομαιΚαι μου … Συνεχίστε την ανάγνωση Σταύρος Σταυρόπουλος | Πράξη εξαφάνισης

Σαν τσαμπί σταφύλι με κρατάςστα δυο σου χέριααγαπημένεΣαν κούπα κόκκινο κρασίσα μεγάλο γυαλιστερό κοχύλιΕίναι κουπιά τα χέρια σουκαι πλέουν Στη … Συνεχίστε την ανάγνωση Ελένη Βακαλό | Τραγούδι