στη Γιάννα
Είναι γενναίοι, όμως κλαίνε
πιστεύουνε σαν τα μικρά παιδιά
φορούν κουρέλια
ακριβά κοστούμια
ζούνε μέσα σε κήπους ή επαύλεις
ή μέσα σ΄ένα δωμάτιο σκοτεινό
άλλοι μέσα σε δρόμους τρόμους τριγυρίζουν
άλλοι σε σύρματα πάνω κρεμασμένοι ανεμίζουν
άλλοι κλεισμένοι μες στις φυλακές
άλλοι πασκίζουνε ιδρώνουν
χάνουνε, πετυχαίνουν ή
νομίζουν ότι χάνουνε ή
νομίζουν ότι πετυχαίνουν
πάντοτε ο δαίμονάς τους παραστέκει
σηκώνει την κάννη, το τουφέκι του
στο κέντρο της καρδιάς
τούς σημαδεύει.
[Από το βιβλίο «Ποιήματα (1980 -1998)», εκδόσεις Κέδρος. Το ποίημα μεταγράφηκε στο μονοτονικό σύστημα.]
