Όνειρα που μοιάζουν με πουλιά,
ταξίδια μαγεμένα σε μέρη μακρινά.
Στα δύο σου χέρια ένιωσα αγάπη και χαρά,
βράδια γεμάτα έρωτα, σημάδια μου βαθιά.
Κι αν κάποτε όλα θυμίζουν μακρινά,
πάντα στην σκέψη θα έχω,
δύο μαύρα μάτια στον σταθμό στην Κηφισιά.
Τραγούδια γεννηθήκανε,
μόνο από μια ματιά,
γίνανε οι σκέψεις λόγια
και οι στιγμές φιλιά.
Κι αν κάποτε όλα θυμίζουν μακρινά,
πάντα στην σκέψη θα έχω,
δύο μαύρα μάτια,
στον σταθμό στην Κηφισιά.
Φεγγάρια μαγεμένα,
σε χρυσαφί αμμουδιά,
αστέρια φωτισμένα,
κορμιά μες στην φωτιά.
Κι αν κάποτε όλα θυμίζουν μακρινά,
θα έχω στην σκέψη πάντα,
δύο μαύρα μάτια,
στον σταθμό στην Κηφισιά.
Διαβάστε περισσότερα για τη δράση του BookSitting «Ποίηση παντού»
#ποίηση_παντού
