Κι όλοι την περίμεναν στη βροντή της λεπίδας
στην κόψη του χεριού και το ξύπνημα ενός αλλιώτικου πρωινού
Μα αυτή ερχόταν αργά, από μακριά,
μέσα σ’ ένα καΐκι
Κι όπως πάντα, βουβή·
γιατί βουβά αλλάζει ο κόσμος
Όχι όμως το βουβό το περίλυπο, ’κείνο το ψευτοπένθιμο καμιά φορά
αλλά της προσήλωσης,
της χρόνιας ακρόασης του χρόνου
Θέλει ησυχία η συνέπεια, δεν την ακούς
δεν έχει θορύβους κι ανέξοδους σαματάδες
Αλλά πού πια; πότε και γιατί;
Λίγοι αντέχουν έτσι το καΐκι, οι άξιοι των αξίων
Αυτοί κουβαλούν του μέλλοντος τα μερίδιά μας,
μ’ όλο τον κίνδυνο π’ ανασαίνει η νύχτα
Μόνοι αυτοί.
Ο Λεωνίδας Ρήγας εργάζεται ως δικηγόρος στο Μόναχο της Γερμανίας (με ειδίκευση σε ζητήματα Πνευματικής Ιδιοκτησίας & Ανταγωνισμού). Πέραν της δικηγορίας, οι κύριες ενασχολήσεις του αφορούν σε προσωπικό διάβασμα φιλοσοφίας, ιστορίας και λογοτεχνίας, ενώ η ενεργή σχέση του με τις τέχνες απαντάται κατά βάση στη μουσική.
BookSitting 
Λεωνιδα με συγκινούσες πάντα
Σε σένα βλέπω αυτό που δεν είχα το θάρρος να κάνω
Οι στίχοι έχουν εσωτερικό ρυθμό και νομίζω ότι υα σε διεκδικούν ισότιμα τόσο η μουσική που ήταν έκφραση ποιητική όσο και η ποίηση που έχει μέσα της είναι μουσική με λόγια
Μου αρέσει!Μου αρέσει!