
Γράμμα από το μέλλον
Έτος 2030. Ζω στον πλανήτη Ώρα 0, δηλαδή στον νέο πλανήτη που μετεγκαταστάθηκαν οι άνθρωποι της Γης όταν ήρθε η συντέλεια του κόσμου.
Ο πλανήτης Γη καταστράφηκε ολοσχερώς από μια έκρηξη που συνέβη ταυτόχρονα σε όλους τους server του Ίντερνετ, όταν ο ιδρυτής του Facebook, Mark Zuckerberg, αποφάσισε μέσα από τον συγχρονισμό τους να τους ανατινάξει.
Δεν έγινε όλο αυτό για τα λεφτά, αφού είχε αμέτρητα. Δεν έγινε διότι μπήκε στη φυλακή λόγω της παραβίασης των προσωπικών δεδομένων. Εξαγόρασε την ποινή κι αφέθηκε ελεύθερος.
Ο Μαρκ δεν κατάφερε αυτό που πάντα ήθελε: Να αγαπηθεί. Είχε κολοσσούς, είχε πλοία, χρυσό και τα καλύτερα αμάξια. Είχε αναγνωρισιμότητα. Τίποτα δεν τον σταματούσε.
Μία μέρα που βρήκε χρόνο για τον εαυτό του, αναπόλησε τις στιγμές που ήταν πιο νέος. Θυμήθηκε ότι το ξεκίνησε όλο αυτό για να εντυπωσιάσει μια κοπέλα. Παρ’ όλα αυτά δεν τα κατάφερε.
Το κενό φάνηκε να καλύπτουν για χρόνια η δόξα και το χρήμα. Όσο μεγάλωνε η φήμη του, μεγάλωνε και το «εγώ» του. Λησμονούσε το παρελθόν του εύκολα.
Κρυμμένο πίσω από το πέπλο της αμύθητης ευτυχίας κι επιτυχίας του, βρισκόταν πάντα μια ανάγκη που δεν εκπληρώθηκε ποτέ. «Τι θα γίνει άραγε αν χάσω όλα αυτά που έχω;» Αναρωτήθηκε. «Θα με αγαπούν όλοι το ίδιο;»
Έτσι, μέσα από το Facebook εγκατέστησε ιούς που έφτασαν μέχρι τους κεντρικούς Η/Υ και…. Τσαφ! Το Ίντερνετ σταμάτησε κι ένας εκκωφαντικός ήχος συνέθλιψε τα πάντα. Και τον ίδιο.
Τα είχε όλα υπολογισμένα. Είχε δημιουργήσει ένα τείχος προστασίας, μη ορατό με γυμνό μάτι, γύρω από το σπίτι της παλιάς του αγαπημένης. Δεν ήθελε να της συμβεί κάτι άσχημο.
Στο σπίτι της καθώς βρισκόταν, το τείχος εμπόδισε το ωστικό κύμα και η γυναίκα επέζησε. Με τον άντρα της και τα δύο της παιδιά, μια κόρη κι έναν γιο.
Ξαφνικά χάθηκε και για εκείνη το Ίντερνετ. Είχε όμως ήδη φτάσει το μήνυμα του Μαρκ και μπορούσε να το δει χωρίς σύνδεση: «Ήθελα μόνο να με είχες αγαπήσει».
Η γυναίκα ένιωσε αβάσταχτο πόνο. Βγήκε έξω και είδε τα πάντα διαλυμένα και δεν αντίκρισε κανέναν ζωντανό. Αποφάσισε να συνεχίσει το είδος σε έναν διπλανό πλανήτη.
Από τα παιδιά της προερχόμαστε κι εμείς σήμερα. Έχω στα χέρια μου ένα γράμμα της που άφησε πριν το τέλος της δικής της ζωής:
Στον Μαρκ,
Δεν ήξερα ότι με αγαπούσες. Νόμιζα ότι ήταν μια νεανική τρέλα, μια επιπολαιότητα που θα τελείωνε μέσα σου σύντομα μόλις άρχιζες να αποκτάς φήμη και κέρδος.
Δεν έδωσα καθόλου σημασία στα συναισθήματά σου από εγωισμό. Ήθελα να με αγαπάς για πάντα κι εσύ έδειχνες ότι θα με ξεπερνούσες εύκολα.
Να όμως που χάρη στην δική σου αγάπη ένας νέος κόσμος δημιουργήθηκε. Έτσι κι αλλιώς, ο παλιός έπρεπε να τελειώσει για να γεννηθεί ένας νέος με γερά θεμέλια. Ιώσεις, τεχνολογία, φυσικές καταστροφές, το χρήμα αλλά και η φτώχεια είχαν οδηγήσει τη Γη να λειτουργεί με σαθρούς θεσμούς.
Εδώ όμως, στον πλανήτη Ώρα 0, δεν έχουμε ίντερνετ γιατί κατάλαβα ότι κι εσύ το μίσησες. Δεν έχουμε λεφτά, διότι κι εσύ σταμάτησες να τα αναζητάς. Όλοι είμαστε το ίδιο και σεβόμαστε την ιδιαιτερότητα του άλλου, χωρίς κάποιος να ξεχωρίζει. Εδώ αγαπάμε όλοι ο ένας τον άλλον.
Κι όλα αυτά τα έφτιαξα χάρη στη δική σου αγάπη! Χάρη στο δικό σου παράδειγμα και στη φροντίδα σου για μένα δημιούργησα το μέλλον που θα μπορούσες να ανέχεσαι.

Όμορφο!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο