
Ιούδας
Οι Ιούδες που μας πρόδωσαν
λούζονται κάτω απ’ τον ανοιξιάτικο ήλιο
ανταλλάζουν φιλιά αγάπης
ομνύουν σε νέους όρκους
κλίνουν το γόνατο ευλαβικά σε επιτάφιους ολοστόλιστους
όλα καλά καμωμένα και ευλαβικά
εκείνο το φιλί τους μόνο καίει ακόμα.
(Το ποίημα δημοσιεύεται με την παραχώρηση του δημιουργού του, Μιχάλη Μελαχροινούδη)

Ο Ιούδας…οι Ιούδες!
Σ´ όλες τις εποχές αναμεσά μας…και μακριά μας!
Ευχαριστούμε!
Μαίρη Φ.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο