
Συλλογισμοί
Πρωί θα κρυφτώ
σε ανήλιο δωμάτιο
με στενά παράθυρα
σε μια πολυθρόνα κόκκινη –
θα απλώσω ψιθύρους
όσα λόγια παράκουσες
ίσως, όσα λόγια δεν είπα
όταν σπινθήριζε το κερί.
Τώρα, πρωί θα κρυφτώ
με χέρια γεμάτα χρώματα
και ρούχο λευκό
να γράψω στις πιέτες
λόγια του πάθους
του ανείπωτου –
ανέμους της αγκαλιάς
της ανέστιας
θα περιτειχίσω σε ανήλιες γωνίες
και όπου βομβίζει
η ελπίδα.
