Έστεκες εκεί πάντα ωραία και γαλάζια,απέραντη και σταθερή κάθε πρωί.Άπλωνα το χέρι μου να σ’ ανταμώσωκι ένιωθα την αρμύρα σου … Συνεχίστε την ανάγνωση Μαίρη Φλώρου | Επιθυμίες

Άπειρες κουλουριασμένες λέξειςκρύβω συχνά εντός μου.Στην κοιλιά μου σε στάση εμβρύου.Μακρόχρονη και βαριά κυοφορία ταυτόχρονα.Ασήκωτο στιγμές το φορτίο τους.Αδημονία να … Συνεχίστε την ανάγνωση Μαίρη Φλώρου | Οι λέξεις μου

Προϊόντος ενός ηλικιωμένου χρόνουαφέθηκες σιωπηρά στη λυτρωτική δέσμηενός χλιαρού νερού πάνω στον Πόνο.Έκλεισες τα κουρασμένα μάτιαπροσπερνώντας με αναστεναγμό αναστολές αιώνων.Ήθελες … Συνεχίστε την ανάγνωση Μαίρη Φλώρου | Ενθύμιο αγάπης

Εναπομείναντα βαρύθυμα φύλλαταλαντευόμενα σε ανεύρεση χλωροφύλληςπάνω σε κορμό φυλλοβόλου δένδρουατενίζουν μελαγχολικά το έδαφοςσυνειδητοποιώντας την αμετάκλητη κάθετη πορεία τους.Εγλύκανε ο καιρός … Συνεχίστε την ανάγνωση Μαίρη Φλώρου | Φύλλα χειμωνιάτικα

Η αντοχή θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι μια «τέχνη» που καλλιεργείται δια βίου και σε βάθος χρόνου. Ο άνθρωπος … Συνεχίστε την ανάγνωση Μαίρη Φλώρου | Η διεύρυνση των αντοχών μας

1.Απολύτως βεβαία η Αφήέδωσε χωρίς χρονοτριβή το πιστοποιητικό της.Απώλεια. Τελεία.Δευτερευόντως η Όραση θα μπορούσενα κληθεί – επικουρικά βεβαίως- για ταυτοποίηση … Συνεχίστε την ανάγνωση Μαίρη Φλώρου | Τρία ποιήματα για τις Αισθήσεις