
Χριστόφορος Τριάντης | Ο πόνος των ανθρώπων
Ο έρωτάς μας πέρασε – κυριολεκτικά και μεταφορικά- από χίλια κύματα: πολιτικές εξορίες σε διάφορα μέρη της χώρας (στα πιο … Συνεχίστε την ανάγνωση Χριστόφορος Τριάντης | Ο πόνος των ανθρώπων
Ο έρωτάς μας πέρασε – κυριολεκτικά και μεταφορικά- από χίλια κύματα: πολιτικές εξορίες σε διάφορα μέρη της χώρας (στα πιο … Συνεχίστε την ανάγνωση Χριστόφορος Τριάντης | Ο πόνος των ανθρώπων
Ήρθε μια μέρα κάποτε που έχασε το φως της. Εκφύλιση, της είπε ο γιατρός λόγω ηλικίας-ήταν δεν ήταν στα εβδομήντα. … Συνεχίστε την ανάγνωση Βιβή Κοψιδά-Βρεττού | H ανάγνωση
Τα απογεύματα τους έβλεπα που σύχναζα στο κέντρο: ζευγάρια περπατούσαν κρατώντας πανάκριβες μηχανές καφέ μέσα σε γυαλιστερές, με σκαλιστά λογότυπα, … Συνεχίστε την ανάγνωση Αργύρης Φυτάκης | [ristretto]
Δεν είναι λίγες οι φορές όπου η ματιά- λίγο και από συνήθεια αποκτημένη στα χρόνια της πρώιμης μαθητείας με τη … Συνεχίστε την ανάγνωση Σωτήρης Λέτσιος | Σημειώσεις ληξιαρχικών πράξεων
Συνεχίζουμε τη ζωή μας κανονικά. Όπως συνεχίζεται και το πρόγραμμα της τηλεόρασης. Κανονικά. Οι μεσημεριανές σιέστες, τα τυχερά παιχνίδια, οι … Συνεχίστε την ανάγνωση Χρυσοξένη Προκοπάκη | Αντικαταστάτες
Η κυρία Άννα Ταπεινού ήταν δασκάλα μας στη Χρυσή Ακτή. Στην Αισχύλου 11. Εκεί έμενε μαζί με τον άντρα της … Συνεχίστε την ανάγνωση Δήμητρα Δημητρίου | Δανεικό, ΙΙ
i. Μπέκαα Θέλησα μια μέρα να γυρίσω πλευρό και να κρατηθώ από τον αέρα μην πέσω από το όρος των … Συνεχίστε την ανάγνωση Αναστάσης Πισσούριος | Μπέκαα
Ξέρεις πολύ καλά το τέλος της ιστορίας, τι θα γίνει, πώς θα γίνει, γιατί θα γίνει, αλλά από μικρό παιδί … Συνεχίστε την ανάγνωση Σπύρος Κιοσσές | Ιούδας
Εδώ και καιρό, χαράματα με ξυπνά ο κρότος ενός τρυποκάρυδου. Ένα επίμονο χτύπημα σε ξύλινη επιφάνεια, στην καρυδιά της αυλής, … Συνεχίστε την ανάγνωση Σπύρος Κιοσσές | Ο τρυποκάρυδος
Εκείνη έτριβε τα πατώματα συνεχώς. Σφούγγιζε τα μάρμαρα, τίναζε τα παπλώματα, θέριζε τους ίσκιους από τα μαξιλάρια. Ήταν γραφτό της … Συνεχίστε την ανάγνωση Άντζελα Γεωργοτά | Ο πνιγμός