Ακούμπησα το μόχθο μουσε μια βροχή απότομη.Ξεπλύθηκαν τα κατεστημένακαι οι αποτυχημένες συνευρέσεις.Καταλυτική η κυριαρχίαενός κόσμου γκρι.Μ’αρέσουν οι άνθρωποιπου θέλουν να … Συνεχίστε την ανάγνωση Δημήτρης Καρπέτης | Κατεύθυνση

Πάντα τα μουσεία μού δημιουργούσαν μία αίσθηση αμηχανίας. Τα αγάλματα μου θύμιζαν μορφές που άκαρδα έμειναν στη μέση της δραστηριότητάς … Συνεχίστε την ανάγνωση Μαριάννα Μπιτσάνη | Το έκθεμα

Της έλειπε το ένα μάτι. Ζούσε μέσα σε έναν κόσμο όπου όλοι οι άνθρωποι είχαν δύο μάτια. Είχε εξασκήσει τον … Συνεχίστε την ανάγνωση Μαρία Σκαμπαρδώνη | Της έλειπε το ένα μάτι

Άπειρες κουλουριασμένες λέξειςκρύβω συχνά εντός μου.Στην κοιλιά μου σε στάση εμβρύου.Μακρόχρονη και βαριά κυοφορία ταυτόχρονα.Ασήκωτο στιγμές το φορτίο τους.Αδημονία να … Συνεχίστε την ανάγνωση Μαίρη Φλώρου | Οι λέξεις μου

Και οι ρυθμοί πληγιάζουν λυσσομανούνστην ανυπαρξία της ύπαρξης.Θλίβονταιαγκομαχούνσωριάζουνστον καταγάλανο πυθμένα του οίκτου.Φαντάζει υποφερτό σκέπασμα σε παγόμορφο σώμα.ΥπέρμετροαχαλίνωτοΆσωτοΚαλπασμός δανεικόςμα δίχως γκέμια.Έρμαιο … Συνεχίστε την ανάγνωση Αικατερίνη Χριστοδούλου | Υπαρκτικά ανύπαρκτοι

Φως αληθινό,κάθαρση κοινού, θείαμυσταγωγία. Φωτογραφία: Donald Tong Συνεχίστε την ανάγνωση Πηνελόπη Τσαλίκουσου | Σκηνή θεάτρου

Προϊόντος ενός ηλικιωμένου χρόνουαφέθηκες σιωπηρά στη λυτρωτική δέσμηενός χλιαρού νερού πάνω στον Πόνο.Έκλεισες τα κουρασμένα μάτιαπροσπερνώντας με αναστεναγμό αναστολές αιώνων.Ήθελες … Συνεχίστε την ανάγνωση Μαίρη Φλώρου | Ενθύμιο αγάπης

Τυχαία χτες έπεσε το μάτι μου πάνω στο θλιβερό απομεινάρι ενός μικρού χαρταετού, μπλεγμένου πάνω στα κλαδιά κάποιου κατσιασμένου δενδρίλιου … Συνεχίστε την ανάγνωση Φανή Χούρσογλου | Χαρταετός

Άνθρωπος…Το «Α» στερητικό,για να δηλώνει την έλλειψη εκείνης,της χωρίς δόλο σκέψης,που κυριαρχεί στη φύση.Άνθρωπος…Το «Α» στερητικό,για να γελάςμε την ειρωνεία … Συνεχίστε την ανάγνωση Άννα Χριστίνα Δαδανά | Το στερητικό

Δεν θυμάμαι πια τι χρώμα είναι τα μάτια σου.Είναι το μπλε του ουρανού, της θάλασσας ή του φορέματος που αγόρασα … Συνεχίστε την ανάγνωση Ανθή Πάνου | Μπλε φόρεμα

Ψάχνοντας φως,κερί τρεμάμενο,ήλιο μέσα στα σύννεφακρυμμένον,σε ραγισμένες οθόνεςμοντέρνων τηλεφώνων,περπατάς…όνειρα-προδότες,δεν θεςκαι ψάχνειςλύτρωσηαπό το μαύρο…μα,άμα δεν σπάσει,το κακό σπυρί,δεν έρθεικαι το δικό … Συνεχίστε την ανάγνωση Νίκος Νασόπουλος | Γενιές χαμένες

ΆκουΕίναι η αγνή σου σιωπή που υποφέρειΜικρό παιδί, κάθε φορά όλα έρχονταν νύχταΉταν σκιές στον τοίχο όταν έκλεινε το φωςΉταν … Συνεχίστε την ανάγνωση Αφροδίτη Μιχαηλίδου | Αποκαθήλωση

Εναπομείναντα βαρύθυμα φύλλαταλαντευόμενα σε ανεύρεση χλωροφύλληςπάνω σε κορμό φυλλοβόλου δένδρουατενίζουν μελαγχολικά το έδαφοςσυνειδητοποιώντας την αμετάκλητη κάθετη πορεία τους.Εγλύκανε ο καιρός … Συνεχίστε την ανάγνωση Μαίρη Φλώρου | Φύλλα χειμωνιάτικα