
Δημήτρης Καρπέτης | Κανονικότητα
Αφεθήκαμε σε χέρια βάναυσανα ορίζουν τις ζωές μας.Γίναμε άνθρωποι της συνήθειας,μακριά τηςη επιβίωση αδύνατη.Δε μας ρώτησε ποτέ κανείς,υπακούμε σ’ αυτάπου … Συνεχίστε την ανάγνωση Δημήτρης Καρπέτης | Κανονικότητα
Αφεθήκαμε σε χέρια βάναυσανα ορίζουν τις ζωές μας.Γίναμε άνθρωποι της συνήθειας,μακριά τηςη επιβίωση αδύνατη.Δε μας ρώτησε ποτέ κανείς,υπακούμε σ’ αυτάπου … Συνεχίστε την ανάγνωση Δημήτρης Καρπέτης | Κανονικότητα
σε άλλο σημείο πάμε να σταθούμεκρατώντας την αναπνοή μαςνα κοιτάξουμεκαι να ακούσουμετον κόσμοτον αναπαλμό της ζωήςτα γέλια μας που ακόμα … Συνεχίστε την ανάγνωση Λίλλυ Ιουνίου | [άτιτλο]
Μοιάζει απέραντη έκτασηη σιωπή σου…Κι εγώ, με μικρές πατημασιέςαπό Λέξεις,γράφω ένα δρόμο,ανοίγω μιαν έρημο,ν’αγκαλιάσω την έλλειψή σου.Πώς να μετρήσωτο εμβαδόν … Συνεχίστε την ανάγνωση Τζένη Κουφοπούλου | Το εμβαδόν της Απουσίας
Ο ήλιος ρώτησε τη γη τι σημαίνει πόλεμος κι η γη τού έδειξε το σώμα ενός ανθρώπου με κομμένα χέρια. … Συνεχίστε την ανάγνωση Ειρήνη Μυριούνη | Διάλογοι πολέμου
Με άπειρα του θεούφτερά πετώ,πετώ σε πολύχρωμουςαιθέρες.Απάτητες του νουκορυφές λαχταρώνα κατακτήσωκαι τα όνειρά μουακροβάτης ριψοκίνδυνοςστου κόσμου το σχοινί.Το μέλλον από … Συνεχίστε την ανάγνωση Βικτωρία Ι. Σουλιώτη | Έφηβος
Σε γέννησα λουλούδι μου, ελεύθερο ζαρκάδιΒλέπω την ασχημάτιστη γυναικεία φύση σουνα τερματίζει μέσα στα μεγάλα σου μάτια8 ετών.Ξεψυχούσες αβοήθητη επί … Συνεχίστε την ανάγνωση Αφροδίτη Μιχαηλίδου | Υπηρέτρια
Θέλω να ζήσω για πάντα, να δω το τέλος του κόσμου και να επιζήσωΑρνούμαι να ανακυκλωθώ, αρνούμαι να βυθιστώ στης … Συνεχίστε την ανάγνωση Κωνσταντίνος Τρυφωνίδης | Αθανασία
Φως αμυδρό στο μαύρο καμβάσαν δέσμες κοφτερές πέφτει επάνωίσως σκιστείαν όχιδεν ήταν φρούδεςμήτε δαπανηρέςπόνεσανκούρασανμα σαν το σάλιο στην πληγήκαθαρίζουν το … Συνεχίστε την ανάγνωση Λιζέττα Τήλα | Άφιξη
Τους τράβηξε απ’ τα μαλλιά μια αλαφροΐσκιωτη γριάτους έσερνε από τη δυτική πλευρά της πόληςσε κάποια αρχαία θαλάσσια σπηλιάκάπου στην … Συνεχίστε την ανάγνωση Αναστάσης Πισσούριος | Ο μηχανισμός της μέρας
Διώκεται η μνήμη Την κατηγόρησαν πως ήταν βασανιστικήΤους γέμιζε με τύψειςΤης πρόσαψαν πως ήταν αδυσώπητηΤους θύμιζε ευθύνεςΤην κατηγόρησαν πως ήταν … Συνεχίστε την ανάγνωση Άρης Ορφανίδης | Δυο ποιήματα
Ανίκητες οι μέρες της επανάληψηςκυλούν αργά,τυπικό ντεκόρ οι ώρες τους.Επαιτώ για λίγες πνοές,οι αρτηρίες βάφουν κόκκινεςτις πεταμένες ανθοδέσμεςστο βωμό των … Συνεχίστε την ανάγνωση Δημήτρης Καρπέτης | Χωρίς εκπτώσεις
πάνω στου Ιούλη το φευγιότα μάτια κλείνωμα ο ήλιος τα τρυπάεικαι μες στον υγρό διάφανο μανδύατων παιδικάτων μουαιωρούμαι από χαρά … Συνεχίστε την ανάγνωση Κώστας Τσιούφης | Ιούλιος και χάνομαι
Νύχτωσε και φάνηκαντα άστρα πιο καθαρά,άφησα ένα πέπλο από σκέψειςνα σκεπάσει τον ουρανόγια να δω καλύτερα τι έχω στο μυαλό … Συνεχίστε την ανάγνωση Χρύσα Ανδρώνη | Αναπνοή
Τα ένστικτα ένας πειρασμός αδιάκοπος.Ζούμε μια συνεχή βιαιοπραγίατης καθαρότητας του πνεύματος.Πολλές φορές οι μεγάλες αρετές υποφέρουν.Γίναμε συνεργοίστην αθλιότητα αυτού του … Συνεχίστε την ανάγνωση Δημήτρης Καρπέτης | Συνεργοί
Το πλοίο ακυβέρνητοακολουθούσε τα κύματα,πάνω του ένα δάσος νεκρές ψυχέςκαρφωμένες στ’ αμπάριακι ο καπετάνιος νεκρός.Κάποιος πέρα από τη θάλασσαέκλαιγε μέσα … Συνεχίστε την ανάγνωση Γιάννης Μπερούκας | Εμπειρία θανάτου