άνοιξα τα χέρια μου διάπλατα
να σε αγκαλιάσω, μαμά,
μα δεν χώραγε στην αγκαλιά
μου το μεγαλείο σου
τότε στη σκέψη μου σε έβαλα
σαν στεφάνι φωτεινό
και στην καρδιά μου
μια φλόγα άσβεστη
ανίκητη απ’ τον χρόνο
και έγινα ολόκληρη αγάπη, μαμά,
σαν αυτή που ξεχειλίζει κάθε σου χάδι
από την πρώτη μου ανάσα ως τώρα
πώς να μιλήσω για σένα, αγαπημένη μου,
μπροστά στη γλώσσα της καρδιάς, μαραίνονται οι λέξεις
BookSitting 