Ω, Καπετάνιε! Καπετάνιε μου!
Ω, Καπετάνιε! Καπετάνιε μου!
Τελείωσε το φοβερό ταξίδι μας,
Το πλοίο αναμετρήθηκε με κάθε κίνδυνο
και νίκησε.
Κερδήθηκε το έπαθλο που επιζητήσαμε,
Το λιμάνι είναι κοντά, ακούω τις χαλκόηχες
καμπάνες,
Οι άνθρωποι, απαξάπαντες, πανηγυρίζουν,
Ενώ τα μάτια ακολουθούν τη σταθερή καρίνα,
το συμπαγές και ριψοκίνδυνο σκαρί ∙
Αλλά, ω καρδιά! καρδιά! καρδιά!
Ω, οι αιμάτινες σταγόνες της πορφύρας,
Πάνω στο κατάστρωμα,
Όπου κείτεται ο Kαπετάνιος μου,
Πεσμένος, παγωμένος και νεκρός.
Ω, Καπετάνιε! Καπετάνιε μου !
Σήκω και γροίκα τις καμπάνες ∙
Σήκω-για σε το φλάμπουρο ανεμίζει-
Για σένα η σάλπιγγα ηχεί και τερετίζει-
Για σε μπουκέτα και στεφάνια με κορδέλες-
Για σένα οι προκυμαίες είναι πλήθη φορτωμένες ∙
Για σε φωνάζει ο κόσμος που λικνίζεται,
Σε σένα στρέφουνε τα πρόσωπά τους
με αδημονία ∙
Eδώ Καπετάνιε! πατέρα αγαπημένε!
Αυτό το χέρι απλώνεται κάτω από το κεφάλι σου!
Είναι σαν όνειρο ότι είσαι πάνω στο κατάστρωμα,
Πεσμένος, κρύος και νεκρός.
Ο Καπετάνιος μου δεν απαντά,
Τα χείλη του είναι ωχρά και σιωπηλά,
Ο πατέρας μου δε νοιώθει το βραχίονά μου,
Σφυγμό δεν έχει ούτε θέληση,
Το πλοίο είναι αγκυροβολημένο, ασφαλές και σώο,
Η τραβερσάδα του ολότελα περατωμένη.
Από τρομαχτικό ταξίδι, το πλοίο καταπλέει νικητής
με στόχο κερδισμένο∙
Πανηγυρίστε ω ακτές και ηχείστε εσείς καμπάνες!
Αλλά εγώ με πένθιμο βηματισμό
Κινούμαι πάνω στο κατάστρωμα
Όπου κείται ο Καπετάνιος μου,
Πεσμένος, παγωμένος και νεκρός.
(Μετάφραση: Τάκης Π. Πιερράκος)
O Captain! My Captain!
O Captain! my Captain! our fearful trip is done,
The ship has weather’d every rack, the prize we sought is won,
The port is near, the bells I hear, the people all exulting,
While follow eyes the steady keel, the vessel grim and daring;
But O heart! heart! heart!
O the bleeding drops of red,
Where on the deck my Captain lies,
Fallen cold and dead.
O Captain! my Captain! rise up and hear the bells;
Rise up—for you the flag is flung—for you the bugle trills,
For you bouquets and ribbon’d wreaths—for you the shores a-crowding,
For you they call, the swaying mass, their eager faces turning;
Here Captain! dear father!
This arm beneath your head!
It is some dream that on the deck,
You’ve fallen cold and dead.
My Captain does not answer, his lips are pale and still,
My father does not feel my arm, he has no pulse nor will,
The ship is anchor’d safe and sound, its voyage closed and done,
From fearful trip the victor ship comes in with object won;
Exult O shores, and ring O bells!
But I with mournful tread,
Walk the deck my Captain lies,
Fallen cold and dead.
Λίγα λόγια για τον ποιητή από τον μεταφραστή
Ο Walt Whitman γεννήθηκε στο Long Island της Νέας Υόρκης το έτος 1819 και απεβίωσε στο Camden της Νέας Υερσέης το 1982. Υπήρξε ποιητής, δημοσιογράφος και δοκιμιογράφος. Τα παιδικά του χρόνια, τα πέρασε στο Brooklyn. Εγκατέλειψε το σχολείο σε ηλικία 12 ετών και βιοπορίστηκε κάνοντας διάφορες δουλειές. Ανάμεσα σε αυτές περιλαμβάνεται το γράψιμο και η έκδοση περιοδικών. Η ποίησή του είχε επαναστατικό χαρακτήρα. Ασχολείται με ακραία ιδιωτικά θέματα (μεταξύ άλλων και η σεξουαλικότητα), ενώ παράλληλα αναδεικνύει τη συλλογική εμπειρία μιας ιδανικής δημοκρατικής αμερικανικής ζωής. Τα ποιήματά του περιέχονται στο έργο «His Leaves of Grass» (πρώτη έκδοση το έτος 1855), το οποίο επανεκδόθηκε κατ΄επανάληψη εμπλουτισμένο με νέα ποιήματα. Γράφει εξαίσια, χωρίς παραδοσιακό μέτρο και ρυθμό.
Ο Walt Whitman προσέφερε εθελοντικές υπηρεσίες σε νοσοκομεία κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου. Τα πεζά του έργα «Democratic Vistas» και «Specimen Days» περιέχουν τις πολεμικές του εμπειρίες και τoυς μεταγενέστερους στοχασμούς του. Το έργο του επηρέασε σημαντικούς νεώτερους ποιητές, όπως ο Πάμπλο Νερούντα, ο Φερνάντο Πεσσόα και ο Αλεν Γκίνσμπεργκ.
BookSitting 