Ξεθωριασμένες πασχαλινές αναμνήσεις
δώρα ενός γενέθλιου Απρίλη
ταριχευμένες χρόνια ξεπηδούν
απ’ τα αναχώματα του νου στη μνήμη.
Πιάνουν στασίδι αναπόλησης
μεγαλοβδόμαδο στον προορισμό τους.
Μέσα φωνή σβησμένη απ’ το γήρας.
Κι έξω τραγικό το βέλασμα ενόψει της θυσίας.
Νηστεία κι υπομονή ως τη Λαμπρή.
Οργασμός προετοιμασίας γυναικών ξελιγωμένων.
Κι οι επισκέπτες εξ άστεως στην ώρα τους
λίγο πριν τον Μυστικό Δείπνο.
Πλεονάζων ο θαυμασμός της φύσεως
κορύφωση μιας αγωνίας μυστηρίων τέλεσης.
Επαναλαμβανόμενο το τελετουργικό του πατέρα,
καταπιεσμένη δυσφορία του εφήβου Κυριακάτικα.
Κι ο οβελίας στην ετήσια κυκλική πορεία του
αργοσβήνει σ’ αναμμένα κάρβουνα…
«Ω γλυκύ μου Έαρ» το άσμα στα άγουρα χείλη
«Χριστός Ανέστη» στην καρδιά την επομένη.
Πόνος και χαρά αντάμα στον δρόμο της επιστροφής.
Η Μαίρη Φλώρου είναι φιλόλογος.
Υπέροχο!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο