Η ζωή σου να ‘ναι σαν τα πουλιά της άνοιξης.
Μεγάλο κατόρθωμα,
να καταφέρεις να μοιάσεις στα πουλιά και στη ζωή τους,
πολύ μεγάλο κατόρθωμα η ελευθερία.
Πρώτα πρώτα, πρέπει να ορθώνεις τ’ ανάστημά σου,
να μάθεις να ξεχωρίζεις μέσα στο σμήνος,
να ξέρεις ότι είσαι μοναδικός.
Αυτό θα σε βοηθήσει στην επιβίωσή σου.
Δεύτερον, θα πρέπει να βρεις τη φωνή σου,
να την εξασκείς κάθε μέρα,
να φροντίζεις να ‘ναι υγιής και δυνατή.
Αυτή θα σε βοηθήσει να μη χάνεσαι ποτέ.
Τρίτον, μάθε να φεύγεις,
να χάνεσαι στο σούρουπο
να βρίσκεις μόνος σου κλαδιά, να στέκεσαι
ακόμη κι όταν το σμήνος σου βρίσκεται μακριά.
Έτσι θα ‘σαι ανεξάρτητος.
Τέταρτον και τελευταίο, θα πρέπει να μάθεις να πετάς.
Αυτό είναι ίσως και το πιο δύσκολο,
το πιο σημαντικό.
Άνοιξε τα φτερά σου, άπλωσέ τα,
στάσου κόντρα στον άνεμο αλλιώς θα πέσεις.
Η ζωή σου να ‘ναι σαν τα πουλιά της άνοιξης.
Τότε μονάχα θα ‘σαι λεύτερος.
Ο Αργύρης Φυτάκης είναι συγγραφέας, MA στη Δημιουργική Γραφή. Το πρώτο του αφήγημα «Ημέρα Γενεθλίων» και η πρώτη του συλλογή χαϊκού «Διαθλάσεις Φωτός» βρίσκονται σε ψηφιακή μορφή στην Ανοικτή Βιβλιοθήκη (openbook.gr), όπως και η συλλογή χαϊκού «Του χρόνου».
Φωτογραφία: Mehdi Sepehri