Τελικά το μυστικό βγαίνει στη φόρα, κι’ έτσι πάντα συμβαίνει,
γίνεται πικάντικη ιστορία, σε στενό φίλο ειπωμένη
την ώρα του τσαγιού στην πλατεία, η γλώσσα ποθεί να λυθεί˙
δίχως φωτιά καπνός δεν βγαίνει, το σιγανό ποτάμι είναι το βαθύ.
Πίσω απ΄το πτώμα στη δεξαμενή, το φάντασμα που τριγυρνά
πίσω απ΄την κυρία που χορεύει κι’ εκείνον που μεθοκοπά,
πίσω απ΄ την αποσταμένη όψη, τον στεναγμό και την ημικρανία
πέρα από κείνα που βλέπει το μάτι, υπάρχει πάντα μια ιστορία.
Τ’ απρόσμενο τραγούδι λαγαρής φωνής, ψηλά στον τοίχο της μονής
το μύρο της αφροξυλιάς, των αθλητών εικόνες στους κοιτώνες
θερινά παιχνίδια του κροκέ, το φιλί, ο βήχας και η χειραψία,
κρύβουνε πάντα πονηρό ένα μυστικό, μια μύχια, κρυφή αιτία.
(Από το ποιητικό βιβλίο «Η πτώση του Ίκαρου» του W.H. Auden, μετάφραση: Τάκης Παπαγγελόπουλος, εκδόσεις Αρμός, 2022. Το ποίημα μεταγράφηκε σε μονοτονικό σύστημα.)
Ο W. H. Auden (Γ.Χ. Ώντεν) γεννήθηκε στο Γιορκ της Αγγλίας το 1907. Μετά τις σπουδές του στην Οξφόρδη εργάστηκε ως εκπαιδευτικός. Τα πρώτα ποιήματά του εμφανίστηκαν στη δεκαετία τού 1920 και εντυπωσίασαν προσωπικότητες όπως ο Έλιοτ, ο οποίος του έδωσε τη δυνατότητα να τυπώσει άμεσα στις εκδόσεις Faber & Faber την πρώτη του συλλογή. Η φήμη του εξαπλώθηκε γρήγορα στην Αγγλία και τη δεκαετία του 1930 καθιερώθηκε ως ο σημαντικότερος ποιητής της νέας γενιάς. Η εθελοντική συμμετοχή του στον Εμφύλιο της Ισπανίας, με την πλευρά των Δημοκρατικών, και η επικαιρική έκδοση του πολύστιχου ποιήματός του «Ισπανία 1937», θα του δώσουν ακόμη μεγαλύτερο κύρος στους πνευματικούς κύκλους.
Ό Ώντεν δέχθηκε επιδράσεις από έναν ευρύ πολιτισμικό χώρο: από τον Μαρξ, τον Φρόυντ, τον Γέητς, τον Καβάφη, τον Έλιοτ, τον Γκαίτε, τον Μπρεχτ. Θεματικά τα ποιήματά του καλύπτουν πλήθος διαφορετικών όψεων του 20ου αιώνα αλλά και τα παντοτινά ζητούμενα της ποίησης: την πολιτική, τον έρωτα, πολιτικά δικαιώματα, μυθολογίες, θρησκείες, ζητήματα ηθικής, ανθρώπινες σχέσεις κι επικοινωνία, συμβάντα σε χώρους της πολιτείας και της υπαίθρου, στοιχεία της ύλης και της απρόσωπης φύσης.
Στο ξεκίνημα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το 1939, εγκαταστάθηκε στην Αμερική. Το 1946 πήρε την αμερικανική υπηκοότητα. Κέρδισε το Βραβείο Πούλιτζερ για το έργο του The Age of Anxiety. To 1955 ανέλαβε την έδρα της Ποίησης στην Οξφόρδη. Άσκησε πολύ μεγάλη επιρροή στην αγγλόφωνη ποίηση. Πέθανε στη Βιέννη το 1973.
(Πηγή βιογραφικών στοιχείων: Εκδόσεις Αρμός)