Αντιστάσεις χαμένες στο δείλι,
όταν τα σώματα στους βράχους
με μάτια νοσταλγίας
ακολουθούν υπόξανθες αναμνήσεις
ερωτικό κυνήγι στις κολώνες.
Ο χρόνος κατάστικτος ως έποικος
σε πληγές επουλώσιμες
και πορεία ακμής φθίνουσα.
Σε μια έκδυση ψυχής οι παρόντες
εξομολόγηση μαζί και ύμνος.
Ματαιόδοξη η φλυαρία μου
ανυπόμονο το βλέμμα σου,
ωσάν ερασιτέχνες πολεμιστές
στο κατώφλι μιας Καδμείας νίκης
έξω από τα αρχαία τείχη.
Η Μαίρη Φλώρου είναι φιλόλογος.
Φωτογραφία: Martino Pietropoli