Βαδίζουμε στην ακροθαλασσιά
Βαδίζουμε στην ακροθαλασσιά,
στην άμμο βυθισμένοι,
με βήματα βαριά,
χέρι με χέρι πιασμένοι.
Tι απέραντη που γινήκε η θάλασσα
και τα βήματά μας πιο αχνά,
να ’μαστε επιτέλους τόσοι δα
σ’ ένα κοχύλι χανόμαστε βαθιά.
Εντός του ποθούμε τη γαλήνη,
όπως τα μαργαριτάρια,
η ομορφιά μας ανθίζει και εκείνη
σαν τα πολύτιμα πετράδια.
(Μετάφραση: Αντώνης Κερασνούδης)
Wir gehen am Meer im tiefen Sand
Wir gehen am Meer im tiefen Sand,
Die Schritte schwer und Hand in Hand.
Das Meer geht ungeheuer mit,
Wir werden kleiner mit jedem Schritt.
Wir werden endlich winzig klein
Und treten in eine Muschel ein.
Hier wollen wir tief wie Perlen ruhn,
Und werden stets schöner, wie die Perlen tun.
Λίγα λόγια για τoν ποιητή από τον μεταφραστή
Μαζί με τους Richard Dehmel και Eduard von Keyserling, ο Max Dauthendey θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ποιητές της ιμπρεσιονιστικής περιόδου.
Γεννημένος και μεγαλωμένος στο Würzburg του 19ου αιώνος, αποτέλεσε το πρώτο παιδί μίας πολύτεκνης και ιδιαίτερα εύπορης οικογένειας της πόλης. Ο πρόωρος χαμός της μητέρας του σημάδευσε ανεξίτηλα την άγουρη νεότητά του, ωστόσο ήδη από την εφηβική του ζωή ένιωσε την έλξη προς τη ζωγραφική. Στην άσβεστη του αυτή επιθυμία αντίκειτο η επιμονή του πατέρα του να συνεχίσει την οικογενειακή παράδοση στο φωτογραφικό τους ατελιέ.
Μεταναστεύοντας στο Βερολίνο και εν συνεχεία στο Παρίσι, ξεκίνησε γρήγορα να αναδεικνύει το σπουδαίο ταλέντο του στη ζωγραφική και τον λυρισμό. Οι πρώτες του μυθιστορηματικές προσπάθειες (Lingam, τα οκτώ πρόσωπα της λίμνης Biwa) αποτυπώνουν τις λυρικές του εντυπώσεις γύρω από προσωπικές ταξιδιωτικές εμπειρίες κυρίως στην Ασία. Η αδέσμευτη και απολύτως ρυθμική ποίηση και λογοτεχνία του διαποτίζεται από την έντονη αγάπη για τη φύση και το αίσθημα του ωραίου. Το σπουδαίο γλωσσικό του ταλέντο συχνά διαπλέκεται με τις ιμπρεσιονιστικές ριπές ζωγραφικής του επάνω στον λευκό καμβά.
Ο ομότεχνός του Stefan George τόνιζε χαρακτηριστικά: «η ποίηση του Dauthendey είναι το μόνο πράγμα που ξεχωρίζει πλέον ως εντελώς νέο σε όλη τη λογοτεχνία. Είναι μια ιδιόμορφη τέχνη που μπορεί να απολαύσει κανείς απείρως πλουσιότερα σε σχέση με τη μουσική ή τη ζωγραφική, αφού είναι και τα δύο μαζί».
BookSitting 