Με ξεκουράζει το φευγαλέο
άρωμα των λουλουδιών,
καλύπτει τα λάθη χρόνων
τις θυσίες των αθώων.
Οι σταγόνες των ματιών
μουλιάζουν τις ανέμελες ώρες.
Τα σύννεφα καλύπτουν
την απομίμηση ζωής γύρω μας.
Επιλέγω την ταχύτητα της ανάσας
καθώς φιλώ τα χείλη
που περιμένουν να υποκύψουν
στο σμίξιμο.
Σπαρταρούν τα χέρια
όταν ψηλαφίζω το σώμα
που κάποτε νεκρώθηκε
από την καθημερινή βιοπάλη.
Η ανατολή αρχίζει και τρεμοφέγγει
μια τελευταία ανάσα
ιχνηλατεί τη γυμνή σιλουέτα
αποσυνθέτει έναν τρόπο ζωής
άρνησης συναισθημάτων.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης Τμήμα Γεωπονίας. Επίσης έχει δίπλωμα Κ.Ε.Κ σε Θέματα Βιολογικής Γεωργίας καθώς και Επεξεργασίας Εικόνας και Photoshop. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. Έχει ταξιδέψει πολύ σε Ευρώπη και Αμερική. Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους και έχουν διαβαστεί σε ραδιοφωνικές εκπομπές και σε εικαστικά projects.
Φωτογραφία: Jackson David
BookSitting 