Συνέντευξη στην Τίνα Πανώριου
Ο Αλέξης Σταμάτης γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο ΕΜΠ και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές αρχιτεκτονικής και κινηματογράφου στο Λονδίνο. Έχει γράψει τριάντα βιβλία. Έργα του έχουν μεταφραστεί σε εννέα γλώσσες. Το πρώτο του μυθιστόρημα «Ο έβδομος ελέφαντας» εκδόθηκε στη Μεγάλη Βρετανία. Το «Μπαρ Φλωμπέρ» εκδόθηκε στη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, τη Σερβία και τη Βουλγαρία. Η «Αμερικάνικη φούγκα» κέρδισε το Διεθνές Βραβείο Λογοτεχνίας του Αμερικανικού Ομοσπονδιακού Ιδρύματος Τεχνών και εκδόθηκε στις ΗΠΑ. Το πρώτο του παιδικό μυθιστόρημα «Ο Άλκης και ο λαβύρινθος» τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο του Κύκλου του Παιδικού Βιβλίου. Θεατρικά του έργα έχουν ανέβει σε πολλά θέατρα της Αθήνας, συμπεριλαμβανομένων του Εθνικού Θεάτρου και του Θεάτρου Τέχνης. Αρθρογραφεί στην εφημερίδα Το Βήμα. Είναι παντρεμένος με την ηθοποιό Εύα Σιμάτου και έχουν έναν γιο. Μιλήσαμε μαζί του με αφορμή το βιβλίο του Ταλεντίνα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
Εμπνεύστηκα από την έντονη ενασχόληση του γιου μου Ερμή με τη μουσική. Κι έτσι σκέφτηκα τη Λυδία. Η Λυδία είναι μια μικρή, καταπληκτική πιανίστα. Όπου και να παίζει οι άνθρωποι ενθουσιάζονται! Είναι ένα χαρούμενο, έξυπνο και ταλαντούχο κοριτσάκι που έχει μια κρυφή φίλη. Την Ταλεντίνα. Η Ταλεντίνα τής δίνει μια εσωτερική δύναμη για να παίζει υπέροχα. Και η Λυδία, σε κάθε συναυλία την ευχαριστεί μυστικά. Μετά από μια παράσταση όμως, η Λυδία κάτι δε θυμάται…
Η ιστορία της Λυδίας δεν θέλει να περάσει μηνύματα, η λέξη αυτή είναι εκτός του χαρακτήρα μου. Πιστεύω ότι ακόμη και τα παιδιά δεν χρειάζονται καθοδήγηση όταν είναι αντιμέτωπα με ένα έργο τέχνης. Επικοινωνία θέλουν. Στη συγκεκριμένη ιστορία, εάν δεχτούμε ότι η Ταλεντίνα είναι ένα παιδί με ιδιαίτερες δεξιότητες, τότε ναι, κάποια στιγμή η πίεση την κατέβαλε. Υπάρχουν γονείς με τέτοια παιδιά που θα τα άφηναν να ανθίσουν με τον δικό τους τρόπο, υπάρχουν όμως κι άλλοι που με ανεβασμένες τις προσδοκίες τα αγχώνουν με αποτέλεσμα αυτό το ταλέντο να «καίγεται». Πόσα παιδιά-θαύματα δεν ξέρουμε που κάηκαν πολύ νωρίς. Ο εκπληκτικός Μακόλεϊ Κάλκιν κέρδισε τις καρδιές των θεατών στην ταινία «Μόνος στο σπίτι» και σύντομα έπεσε στις καταχρήσεις. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι ο μόνος δρόμος είναι η δουλειά. Το ταλέντο μόνο του δεν φτάνει.
Είναι κάθε παιδί ταλαντούχο; Ναι. Το θέμα είναι το τι κάνει με αυτή η δύναμη. Τη σπαταλάει εδώ κι εκεί ή βρίσκει έναν τρόπο να τη διοχετεύσει (με τη βοήθεια της οικογένειας και του σχολείου).
Το ταλέντο δε φτάνει. Η δουλειά δεν φτάνει. Δουλειά και ταλέντο δημιουργούν τη μόνη δημιουργική συνθήκη.
Στη δική μου περίπτωση το πρώτο μου ταλέντο ήταν η ζωγραφική. Πέντε χρονών ζωγράφιζα προσσεληνώσεις, μάχες Ινδιάνων και Καουμπόηδων, την υφήλιο με λεπτομέρειες. Αποτελέσματα διαβασμάτων που με οδήγησαν αργότερα στη συγγραφή.
Τα παιδικά μου χρόνια ήταν γεμάτα θέατρο, βιβλία, μουσική… γιατί ήμουν παιδί χωρισμένων γονέων αλλά ο καθένας είχε τη δική του βιβλιοθήκη, η οποία ήταν εντελώς διαφορετική. Του πατέρα μου ήταν ακαδημαϊκή, κλασσική, και της μητέρας μου πιο πειραματική και επαναστατική. Όταν ήμουν παιδί μάλλον εγώ τα διάβαζα τα βιβλία σε μένα. Έχω ζήσει μια πολύ δύσκολη παιδική ηλικία και δυστυχώς οι στιγμές κρίσεων είναι πιο έντονες από τις τρυφερές. Ευτυχώς ο γιος μου έχει ζήσει πολύ πιο φυσιολογικά με ανθρώπους που του δίνουν αγάπη και ασφάλεια κάτι που με κάνει πολύ ευτυχισμένο.
Στον Ερμή διάβασα το βιβλίο. Νομίζω ότι αισθάνθηκε από τη μία περήφανος κι απ’ την άλλη γέλαγε πολύ!
Υπάρχει η σκέψη να ανέβει κάποια στιγμή το βιβλίο στη σκηνή. Το μόνο που μένει είναι να οργανώσουμε μία παραγωγή. Όσο για τους γονείς, δεν νομίζω ότι υπάρχει manual για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Παρακολουθήστε τι τους αρέσει. Αφήστε τα ελεύθερα με ποικίλες δυνατότητες ενασχόλησης, ώστε να δείτε προς τα πού πάνε από μόνα τους.
BookSitting 