Απόψε τα μάτια σου
αγαπημένη θ’ ανατείλουν
πάνω σε πορφυρές ανταύγειες πελάων…
Αν δεις την Αργώ μου
μεσοθάλασσα
να μάχεται με τον εαυτό της
θυμήσου πως αγάπησα πολύ
τα γαλανά σύνορα της κόμης σου
και των πελμάτων σου
τους ολάργυρους θρόους
και άπληστος κι ακαταμάχητος
κίνησα να ψαύσω
τις εσθήτες των Θεών και τους βοστρύχους
των άστρων…
Τρισαγαπημένη… ευλόγησέ μου την ορμή
που υψώθηκε ως νεφέλη
απ’ την πύρινη σύγκρουση
των αιμάτων μας!…
(Από την ποιητική συλλογή του Έκτορα Κακναβάτου «Fuga», εκδόσεις Κείμενα, 1972)
Ο υπερρεαλιστής ποιητής της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς Έκτωρ Κακναβάτος (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Γιώργου Κοντογιώργη), γεννήθηκε στον Πειραιά το Σεπτέμβριο του 1920 όπου και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1943 εκδίδοντας την ποιητική συλλογή «Φούγκα». Στα χρόνια που μεσολάβησαν έως το δεύτερο έργο του («Διασπορά», 1961) βίωσε την εμπειρία της εποχής: συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση ως μέλος του ΕΑΜ, φυλακίστηκε και εξορίστηκε στα χρόνια του Εμφυλίου. Μετά την Απελευθέρωση, το 1947, εξορίστηκε στην Ικαρία και το φθινόπωρο του ίδιου χρόνου μετάχθηκε στη Μακρόνησο. Απολύθηκε το 1949, με την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού. Από το 1958 έως το 1962 εργάζεται στη Σύρο όπου φτιάχνει δικό του φροντιστήριο. Σε φροντιστήρια υποψηφίων για τα ΑΕΙ δίδαξε επίσης στην Αθήνα τη δεκαετία από το 1963 έως το 1973. Το 1973 διδάσκει στη Σχολή Μωραΐτη. Το 1979 διορίζεται για πρώτη φορά στο Δημόσιο, από το οποίο ήταν αποκλεισμένος λόγω πολιτικών φρονημάτων. Συνταξιοδοτήθηκε το 1986. Περισσότερα για το έργο του στη biblionet.gr
BookSitting 