Το παρελθόν ένα τραύμα επικίνδυνο.
Κομμένα φτερά αιωρούνται στο άπειρο.
Γδύνομαι τις νύχτες,
οι λυγμοί λούζουν την κάθε ανάσα
το αίμα πήζει.
Εξουθενωμένος μέσα στο λαβύρινθο του χρόνου,
κανείς δεν επιθυμεί ένα θάνατο αδέσποτο.
Η ζωή φανερώνεται
στους θρήνους των ζώων
όταν αυτά σκοτώνονται.
Οι ρίζες της ψυχής
κλονίζονται στα παγωμένα σώματα.
Μια σιγή απλώνεται,
τα ίχνη των φιλιών της αμαρτίας
επιβεβαιώνουν την ύπαρξη της ψυχής
πάνω σ’ ένα κορμί νεκρό.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης Τμήμα Γεωπονίας. Επίσης έχει δίπλωμα Κ.Ε.Κ σε Θέματα Βιολογικής Γεωργίας καθώς και Επεξεργασίας Εικόνας και Photoshop. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. Έχει ταξιδέψει πολύ σε Ευρώπη και Αμερική. Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους και έχουν διαβαστεί σε ραδιοφωνικές εκπομπές και σε εικαστικά projects.
Φωτογραφία: Shadi