Αναμοχλεύω τα πιο κρυφά σημεία
της ύπαρξής μου,
ανακτώ την ισορροπία.
Φορτωμένος με πόθους ακατέργαστους
υποκύπτω στον εναγκαλισμό
σε δυο μάτια λαίμαργα.
Νεύματα προσμονής
να διασχίσουμε τα επικίνδυνα.
Η ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά
εμάς τους διερχόμενους.
Έχεις χωθεί μέσα στους ώμους μου,
μεταγγίζω το αίμα μου μέσα σου.
Τα φώτα στην πλατεία
μένουν σβηστά,
δίπλα μας στέκουν
σειρές από καρέκλες αλυσοδεμένες,
όπως έτσι στέκαν κι οι ζωές μας
πριν ξεχυθεί ελεύθερα
ανάμεσά μας
η παραζάλη του έρωτα.
Ήρθες άραγε τυχαία
ή ήσουν μέρος μιας συνωμοσίας;
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει Γεωπονία στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης και Θέματα Βιολογικής Γεωργίας σε Κ.Ε.Κ. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. Γραπτά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους.
Φωτογραφία: Pablo Heimplatz