Σκυμμένος δουλεύω, δουλεύεις, δουλεύουν…
πότε έχεις δει για τελευταία φορά τον ουρανό;
Δύναμη θα πάρεις απ΄αυτόν και όχι από χάμω, εκεί σέρνονται μόνο
αλλά αυτοί έτσι σε θέλουν.
Να κοιτάς ψηλά, να βλέπεις μακρυά πέρα στον ορίζοντα
από κει θα ‘ρθουν τα καλά μαντάτα.
Τα χρόνια πέρασαν και συ ακόμα σκύβεις χάμω
το κατάφεραν να σέρνεσαι στην άμμο
έτσι σε θέλουνε σκυφτό!
Και τα καλά μαντάτα ξέμειναν ψηλά… λες να προφτάσεις ;
έτσι κι αλλιώς μια κίνηση είναι μόνο.
Να κοιτάς ψηλά να βλέπεις μακρυά πέρα στον ορίζοντα
από κει θα ΄ρθουν τα καλά μαντάτα.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει Γεωπονία στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης και Θέματα Βιολογικής Γεωργίας σε Κ.Ε.Κ. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. Γραπτά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους.
BookSitting 
Έχει απόλυτο δίκιο ο συγγραφέας
Προσθέτω ότι στην άπω ανατολη τα σπίτια περιορίζονται σε ένα είδος νεκρικής κάσας ένα επι ένα επι δυο
Μπαίνεις μέσα κοιμάσαι και το πρωί δουλειά σκυμμένος
Κάποτε κάθονταν στο χώμα
Θα μας πείσουν ότι αυτό είναι οικολογικό και δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε ούτε ξύλο ούτε άλλα υλικά για την προστασία του κλίματος
Επομένως …. Σκυμμένοι για να μην βλέπουμε
Θα μας βάλουν και ένα κομμάτι στο πλάι των ματιών σαν τα άλογα
Να βλέπουμε μόνο κάτω όχι δεξιά αριστερά
Καλά να πάθουμε
Είμαι όμως βέβαιος πως θα υπάρξει διόρθωση θα υπάρξει ανάσταση θα ξανααντικρυσσουμε τον ουρανό
Θα σηκώσουμε το κεφάλι
Μπράβο για το κείμενο και τα νοήματα του
Σ Σημαντηρης
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο