Το φως μιας αστραπής
η διάρκεια της ζωής
και τρέχουν οι αιώνες
Κι εσύ ισόβια αφελής
αναρωτιέσαι τι ζητούν οι μαριονέτες
που με πολέμους απειλούν
σπορές θανάτου, πόνου, συμφοράς
που αλωνίζουν στεριές και θάλασσες
σπέρνουν μίσος κι απώλειες
μπουκώνουν με στείρες υποσχέσεις
φανατισμένους και ηλίθιους υποτελείς
Ηγετίσκοι αλλόφρονες
έρμαια παραλογισμού
μιλούν για μοιρασιές τού τίποτα
στον κόσμο των θνητών
Ξεχνούν πως τους αναλογούν
-όπως σε όλους μας-
δυο μέτρα γης για να ταφούν
[Από την ποιητική συλλογή του Γιώργου Δουατζή «Χάρτινοι Απόγονοι», εκδόσεις Στίξις, 2021 στον τόμο «Ποιήματα (1971-2021)», εκδόσεις Στίξις, 2022]
Ο Γιώργος Δουατζής γεννήθηκε Δεκέμβριο του 1948 στην Αθήνα. Σπούδασε οικονομία στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή της Θεσσαλονίκης και κοινωνιολογία στο 8ο Πανεπιστήμιο στο Παρίσι. Δημοσιογραφεί από το 1974. Εργάστηκε σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς, ως ρεπόρτερ, αρθρογράφος, πολιτικός αναλυτής, διευθυντής.Πρώτη του λογοτεχνική εμφάνιση το 1971, στην «Ποιητική Ανθολογία της Νέας Ελληνικής Γενιάς» των εκδόσεων Άγκυρα. Έργα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ρωσικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, τσεχικά.
Φωτογραφία: Abhay Vyas