Αρνηθήκαμε το κύμα της καρδιάς μας
την ευωδιά στα χείλη μας,
ακροβάτες πάνω στα σχοινιά των χρόνων
βουβοί και άμεμπτοι
αγκαλιάζουμε το σκοτάδι που απλώνεται.
Άρνηση για μια λευτεριά που στοίχειωσε
και βάλτωσε κάποιο πρωινό μονότονο.
Μια επανάσταση λησμονημένη
ζητιανεύει με παρακάλια,
αναβρασμούς και καρδιές αγέρωχες
γεμάτες αίμα που κοχλάζει ,
απελευθερώνοντας τα οράματα
που ξεθώριασαν στα τόσα χρόνια της παρακμής.
Άρνηση για το δάκρυ της ελπίδας
καθώς σιωπούν οι έρωτες
στο νοσταλγικό πέρασμα των ανέμων.
Καταβεβλημένοι από το ποτό της έκπτωσης
που μας πρόσφεραν απλόχερα οι συλητές των ονείρων μας
ανακυκλώνουμε τη φθορά μας.
Μια άρνηση που ρυμουλκεί
τις σκουριασμένες πια σκέψεις μας
στο λιμάνι της λήθης.
Καρδιές που προσεύχονται
και ακόμα υποστηρίζουν
επαναστάσεις που προδόθηκαν
ανυπομονούν και αναζητούν
τον ηδονικό ξεκίνημά τους.
Ένα ξεκίνημα, μια αναμέτρηση γιορτινή
με τα ψεύτικα και τ’ ασήμαντα
που μας κερνούν στα τόσα χρόνια χυδαία,
πλάθοντας μια ζωή, άρνηση φοβική συναισθημάτων,
μιας ζωή, πραγματική πρόβα θανάτου
στα μέτρα των προσταγών τους!
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει Γεωπονία στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης και Θέματα Βιολογικής Γεωργίας σε Κ.Ε.Κ. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. Γραπτά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους.
BookSitting 