Μαρμαρόσκονη πρόσωπο σε ξερά
Κλαδιά κείται ζώνης
Κεκαυμένης σώμα στο θάνατο
Ευδόκιμο ντύμα σταχτί
Κι αποκαΐδι φτερουγίζει
Ο άνεμος
Νερό κι οξυγόνο στον αέρα
Ψηλά φτερουγίζουν
Όξινο έδαφος το ψωμί σου
Χαράμι το κρασί σου αμέθυστο
Περονιάζει τη φλέβα βουνό
Δηλητήριο ψιθυρίζουν ψαλμοί
Και θυμίαμα κάρβουνο
Ιδού ο ένοχος…
Δεδιωγμένοι επείγονται
Σε μυριστικό λιβανωτό
Αναμασούν ακατάληπτα έργα
Της φλεγόμενης μπόρας
Στο λιμάνι της Εύας αραγμένα
Ωάρια στέργουν μόνο τυφλές
Απουσίες
Αρουραίοι αδέσποτοι
Γυμνοσάλιαγκες στραγγαλίζουν
Ιδού ο Άσωτος…
Βοώσα σιωπή σε βουνά
Ξυλανθράκων σάπιο χώμα
Καβουρδίζει το στόμα του
Ασβέστιο φωσφόρος μαγνήσιο
Την αμαρτία παραμονεύουν
Όρη απύθμενα οι στρατιώτες
Της ερημιάς κοχλάζουν καμπάνες
Προσευχές χάνουν το
Στοίχημα όμοια η Ρέιτσελ
Ο Ινδιάνος φύλαρχος και
Ο Φρέντερικ
Μετέωρα φτερά χήνας
Αφελής η βαρύτης
Ενορά αμετάφραστα
Και ιδού ο Άθλιος είπας
«Εμού θανόντος
γαία πυρί μιχθήτω
οὐδὲν μέλει μοι
τἀμὰ γὰρ καλῶς ἔχει»
Εσύ ο Λόγιος Ερμής
Κι ο χορός
Σαν αντίφωνο
«Στάχτη και μπούρμπερη»
Χορωδίες του κόσμου κοχύλια
Μετα-γλώσσες αυθαδιάζουν
«When I am dead may
earth be mingled with fire…
Και ο ποιητής γέρων
ὕβρις γὰρ ἐξανθοῦσ’
ἐκάρπωσε στάχυν ἂτης…
Και ιδού Αστεργής…
Ύστατον ασπασμόν
Της μοιραίας νεκρής
Η Γαία κωφεύει
Παρειά σώμα πέτρινο
εξ ων συνετέθη
Ουραγοί doomsters
To μεγάλο βιβλίο
Των χρησμών τους
Κραδαίνουν οι φλόγες
Μετανοίας ανήκεστης
Φτερουγίζουν σελίδες
Φτερούγες μετάλλαξης
Σ’ουρανούς γνέφουν
Μεθεόρτιες
Αποικίες του χάους…
Ιδού ο εξόριστος…
Έξω οι κύνες και οι φαρμακοί
Και οι φονείς και οι πόρνοι
Και ειδωλολάτραι και
Πας φιλών και ποιών
Ψεύδος
Σ’ουρανούς γνέφουν
Μεθεόρτιες
Αποικίες του χάους…
Και πάντα τα όρνεα
Εχορτάσθησαν εκ των
Σαρκών αυτών…
Και ιδού ο Πλανώμενος και Τυφλώττων…
Η Παρασκευή (Βιβή) Κοψιδά-Βρεττού είναι αριστούχος Διδάκτωρ Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, βραβευμένη ποιήτρια και συγγραφέας, μέλος του Κύκλου Ποιητών, πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων Λευκάδας και συνεργάτιδα του BookSitting.
Φωτογραφία: Stephen Leonardi
BookSitting 