Ένας μικρός υάκινθος
ξεφεύγει απ΄την πορεία του
να ψηλώσει πάει
σ’ απροσμέτρητους θριάμβους
κι είναι σαν την καρδιά μας
που λαχταρά στο πρώτο
σκίρτημα αγάπης
υάκινθοι και μικροί ήλιοι
υψικάμινοι χρέους
υψώνονται στις ψυχές μας
αλαβάστρινα αγάλματα ευθύνης.
(Από τη συλλογή του Δημήτρη Τρωαδίτη «Λοξές ματιές», εκδόσεις Στοχαστής, 2019)
Ο Δημήτρης Τρωαδίτης (Αθήνα 1959), στα τέλη της δεκαετίας του ’70 με αρχές της δεκαετίας του ’80 συμμετείχε σε ομάδα θεάτρου σκιών και μουσικό συγκρότημα. Με την ποίηση ασχολείται από τα γυμνασιακά του χρόνια. Από το 1992 ζει μόνιμα στην Μελβούρνη. Εργάζεται ως διορθωτής εφημερίδας. Ποιήματά του έχουν βραβευθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά σε Ελλάδα και Αυστραλία, στα Ελληνικά και Αγγλικά. Οργανώνει ποιητικές εκδηλώσεις στην Μελβούρνη, ενώ ασχολείται με την ποιητική μετάφραση. Έχει, επίσης, κάνει μεταφράσεις πολλών άρθρων πολιτικού και ιστορικού περιεχομένου. Διατηρεί την ιστοσελίδα ποίησης «Το Κόσκινο» στη διεύθυνση http://tokoskino.me
Φωτογραφία: PxHere
BookSitting 