Είπα «σε αγαπώ»
και το κύμα σπούσε
σιγαλό απαλό
σα να ξεψυχούσε.
Είπα «σε αγαπώ»
κι έτρεμε το αέρι,
σάμπως στη φωνή
να έκλαιε ένα αέρι.
Είπα «σε αγαπώ»
κι έπεφτε το βράδυ,
σάμπως στη φωνή
να έτρεμε ένα βράδυ.
Ο Κωνσταντίνος Χατζόπουλος ήταν μυθιστοριογράφος, ποιητής, διηγηματογράφος, μεταφραστής και δοκιμιογράφος, από τους πρωτοπόρους του δημοτικισμού και του σοσιαλισμού στην Ελλάδα. Υπέγραφε τα περισσότερα έργα του με το ψευδώνυμο Πέτρος Βασιλικός. Γεννήθηκε στο Αγρίνιο στις 11 Μαΐου του 1868 και ήταν το πρώτο από τα επτά παιδιά του κτηματία Ιωάννη Χατζόπουλου και της Θεοφανίας Στάικου, που προερχόταν από μεγάλη οικογένεια κοτσαμπάσηδων, πολλά μέλη της οποίας ήταν Φιλικοί και αγωνιστές του 1821. Αδελφός του ήταν ο δημοσιογράφος και λογοτέχνης Δημήτριος Χατζόπουλος (1872-1936). Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1882-1888) και για δύο χρόνια (1891-1893) άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου στην ιδιαίτερη πατρίδα του.
Το 1893 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και αφοσιώθηκε αποκλειστικά στη λογοτεχνία, έχοντας κληρονομήσει μία μεγάλη περιουσία από τον παππού του. Από τον Οκτώβριο του 1898 έως τον Νοέμβριο του 1899 εξέδιδε το περιοδικό «Τέχνη», με το οποίο συνεργάστηκαν επιφανείς εκπρόσωποι του δημοτικισμού, όπως ο Γρυπάρης, ο Παλαμάς, ο Νιρβάνας, ο Καρκαβίτσας, ο Μαλακάσης, ο Θεοτόκης και άλλοι). Στις 22 Ιουλίου του 1920 πέθανε από τροφική δηλητηρίαση, πηγαίνοντας προς Μπρίντιζι με το ιταλικό ατμόπλοιο «Montenegro».
BookSitting 