Η ζωή περιφέρεται λερωμένη
στην απεραντοσύνη της αδράνειας,
σκυθρωπή και σκονισμένη ικετεύει,
στέκεται στα ματωμένα γόνατα.
Μέσα σε καινούριο περιτύλιγμα
προσφέρεται θυσία
στην εύνοια των «επιφανών».
Αιχμάλωτη λαμπυρίζει τις νύχτες
στο ολόγιομο φεγγάρι.
Μια ζωή βορά της ασημαντότητας,
κατασπαράσσουν τις σάρκες της
οι σαρκοφάγοι εκπρόσωποι της αθλιότητας.
Επώδυνος ο βηματισμός της λύτρωσης,
δρασκελίζει τα συντρίμμια,
γλύφει τα τραύματά της,
το σάλιο ιαίνει τις πληγές.
Έβαλα τα λουλούδια να κλάψουν,
το ποτήρι της υπομονής
ξεχείλισε,
την αιματοβαμμένη ανατολή
το πηχτό σκοτάδι διαλύθηκε.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει Γεωπονία στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης και Θέματα Βιολογικής Γεωργίας σε Κ.Ε.Κ. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. Γραπτά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους.
Φωτογραφία: pixabay
BookSitting 