«Θα σε καταδικάσω ποτέ να μην καρπίσεις
καλή μου συκιά»,
είπε ο Ιησούς που σαν άνθρωπος επείνασε
και δεν βρήκε σύκο καλό
στο σώμα της να κόψει και να φάει.
Θύμωσε λίγο, πρέπει να σας πω,
σαν άνθρωπος κι αυτός,
που την ανάγκη του σαρκίου
με εύγεστο καρπό ήθελε ευθύς να ικανοποιήσει.
Κι εξ αφορμής βεβαίως του ποιηθέντος
εδίδαξε τους μαθητές
πως σαν η πίστη δεν γεννοβολά καρπούς
ο κόσμος να χορταίνει
με δέντρο πια ξεμοιάζει
που ξερό μόνο σαν έκθεμα τοπίου χρησιμεύει.
Μα η φτωχή η συκιά, το λοιπόν;
θύμα ανυπεράσπιστο ενός διδάγματος
που έπρεπε εξάπαντος με τρόπο χειροπιαστό να προκύψει
ή μήπως μιας πείνας
που θα μπορούσε με πεντάκις χίλια σύκα
και άλλα πολλά να χορτασθεί;
Λένε πως την εύλογη ετούτη απορία
την έλυσε αργότερα ο Ιωάννης
στους ποιητικότερους των μαθητών του:
«Τον άκουσα, αυτήκοος ήμουν και σ΄ αυτό»,
τους λέει,
«καθώς εγώ κι Αυτός, πρώτοι βαδίζαμε μακριά απ’ τη συκιά
—ενώ οι άλλοι μαθητές ακόμα το τετελεσμένο αποθαύμαζαν—
να λέει σιγά στο πλάσμα του και με μια κάποια μεταμέλεια:
Με συγχωρείς καλό μου δέντρο,
έπρεπε της παλιάς διαθήκης τη σκληρότητα
επάνω στο κορμί σου λίγο να προβάλω.
Παιδιά της είναι και αλλιώς πολύ λίγα σκαμπάζουν
απ’ όσα ολημερίς τους εξηγάω.
Σου υπόσχομαι ως το βράδυ
να έχεις πίσω στα κλαδιά τη φυλλωσιά σου,
και τους καρπούς ολόμελους
προμήνυμα της Αναστάσεώς μου».
(2020)
Ο Παναγιώτης Θωμά γεννήθηκε στη Λάρνακα το 1981. Σπούδασε θεολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και έλαβε μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών από το Holy Cross Greek Orthodox School of Theology στη Βοστόνη (2005). Αναγορεύτηκε διδάκτορας θεολογίας από το Αριστοτέλειο μετά από έγκριση διατριβής του για την έννοια του οικείου τόπου στο έργο των Ν. Γ. Πεντζίκη και Wendell Berry (2010). Διδάσκει Θρησκειολογία στην Αγγλική Σχολή (English School) Λευκωσίας και Διδακτική των Θρησκευτικών στην Προδημοτική Εκπαίδευση στο Παν/μιο Frederick ως επισκέπτης λέκτορας. Από το 2015 έως το 2017 δίδαξε το Μεταπτυχιακό Σεμινάριο «Θεολογία και Πολιτισμός» στο Τμήμα Επιστημών της Αγωγής του Παν/μίου Κύπρου.
Άρθρα και μελέτες του έχουν δημοσιευτεί σε ελληνόφωνα και αγγλόφωνα περιοδικά (Σύναξις, Intellectum, The Journal of Religion and Film, Σythesis κ.α.). Η πρώτη του μονογραφία τιτλοφορείται: Τόπος Χρονοποιός. Κοινότητα, Φιλοπατρία, Ετεροτοπία και το τόπος των Εσχάτων στα κείμενα των Νίκου Γ. Πεντζίκη και Wendell Berry (Αρμός 2017) και την ακολούθησε η συλλογή μελετημάτων του για την ποίηση της Κικής Δημουλά με τίτλο Διαρρηγνύοντας την Αμφιβολία (Αρμός 2020). Έχει μεταφράσει παραμύθια του Όσκαρ Ουάιλντ και της Σέλμα Λάγκερλεφ (Αρμός, 2013-2015). Δημοσίευσε τα παραμύθια Δροσοσταλίδα (Ακτίς 2012) και Η χορωδία των Χριστουγέννων (Αρμός 2016). Διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά Πόρφυρας (2017-2018) και Το Κοράλλι (2021) και στον τόμο Memories of Yesterday (Πορεία 2019). Τραγούδια σε στίχους του δημοσιεύονται στις δισκογραφικές εργασίες του Γιώργου Καλογήρου Καλά το λεν για το φεγγάρι (ILP Productions 2009) και του Χρυσόστομου Σταμούλη Αγάπη σ’ αγαπάω και Γελάς (Αρμός 2013 και 2020).
BookSitting 