Στη βουή των ημερών
θρυμματίζονται τα χαμόγελα.
Ο αχός των χαμένων ονείρων αντηχεί.
Υπομονετικά δεχόμαστε
τη δουλικότητα προσφορά
των ευάρεστων αρχόντων μας.
Η συγκατάβαση στην ταπείνωση
χαράσσεται με γράμματα αιμάτινα
στις συνειδήσεις.
Ανάσα μοναδική
το κεφάλι ψηλά
να βλέπω τα λάθη τους
που κυριάρχησαν πάνω μας.
Πότε κι εμείς
θα μπορέσουμε
να ζήσουμε έστω και τα λάθη μας;
Δεσμευμένοι στην ευθεία γραμμή
της υποτέλειας
χάρισμα των ευγενών πατρώνων μας
η περιπλάνηση στις όμορφες στιγμές
εξατμίζεται σε μια πορεία προδιαγεγραμμένη.
Μια σφαίρα διαπέρασε
το κελί του βίου μας…
οσμίζομαι την παρουσία της.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει Γεωπονία στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης και Θέματα Βιολογικής Γεωργίας σε Κ.Ε.Κ., καθώς και Επεξεργασίας Εικόνας και Photoshop. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους και έχουν διαβαστεί σε ραδιοφωνικές εκπομπές και σε εικαστικά projects.
Φωτογραφία: Tengyart (Unsplash)
BookSitting 