Κι έπειτα έρχονται και σε πλευρίζουν
εκείνα τα μεγάλα και τα ρητορικά
για τη φύση της ψυχής μας και του κόσμου.
Από κείνα που ταλανίζουν τους ανήσυχους
τους αρχαίους και τους σύγχρονους.
Και νομίζεις βαυκαλίζοντας το μικρό «εγώ» σου
πως τα προσέγγισες αρκούντως
μόνο ονοματοδοτώντας τις δόσεις χαράς και λύπης
χωρίς συναίσθημα και χρώμα στις λέξεις.
Έτσι για να ευκολύνεις τη μέρα σου
σε μια διελκυστίνδα αιώνων ανερμάτιστη.
Κι όμως τόσο κοντά στη στροφή του δρόμου,
νιώθεις βαριά την ανημπόρια σου,
συνειδητοποιείς το μέγεθος της μικρότητάς σου
κι αναγνωρίζεις πως διόλου δεν ακούμπησες
εκείνες τις βασανιστικές ερωτήσεις
των πρώτων χρόνων γέννησης του μυαλού σου.
Εκ του μακρόθεν μόνο τις ατένισες!
Η Μαίρη Φλώρου είναι φιλόλογος.
BookSitting 
Συγχαρητήρια!
Μας ευαισθητοποίησες με πλούσιο ποιητικό λόγο για τη μικρότητά μας μπροστά στα διαχρονικά αναπάντητα ερωτήματα, αφήνοντας μια πικρή γεύση.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Σε ευχαριστώ για τα λόγια σου αγαπημένη φίλη Νατάσα! 🌺
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Πράγματι. Τα μεγάλα ερωτήματα μας βασανίζουν ζητώντας απαντήσεις που τελικά δε βρίσκουμε. Πολλά τα γιατί και τα πώς. Και μάλλον μεγάλα σε σχέση με το πόσο μικροί είμαστε μέσα στην απεραντοσύνη.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Έτσι ακριβώς…Ευχαριστώ για το σχόλιο.🌺
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο