Στο Πίλσεν,
στην οδό Σταθμού είκοσι έξι,
ανέβηκε στο τρίτο πάτωμα
απ΄ τη σκάλα
που ήταν ό,τι απόμενε απ΄ το σπίτι,
άνοιξε την πόρτα
διάπλατα στον ουρανό,
στάθηκε στο χείλος
μ΄ ανοιχτό το στόμα.
Γιατί αυτό ήταν το σημείο
που τέλειωνε ο κόσμος.
Έπειτα
κλείδωσε προσεκτικά
μην τύχει και κανείς
κλέψει, απ΄ την κουζίνα της
τον Σείριο
και τον Αλντεμπαράν
-κατέβηκε,
βολεύτηκε
να περιμένει
να σηκωθεί ξανά το σπίτι
να σηκωθεί ξανά ο άντρας απ΄ τη στάχτη
να κολλήσουνε ξανά
τα χέρια και τα πόδια των παιδιών της.
Τη βρήκαν το πρωί
ακίνητη σαν πέτρα∙
σπουργίτες ράμφιζαν τα χέρια της.
(Μετάφραση: Σπύρος Τσακνιάς)
(Από την Ανθολογία της Μαρίας Λαϊνά, «Ξένη ποίηση του 20ού αιώνα», Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, 2007)
Ο Miroslav Holub (Μίροσλαβ Χόλουμπ, 1923-1998) ήταν Τσέχος ποιητής και γιατρός, ανοσολόγος. Το έργο του επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από τις εμπειρίες του ως ανοσολόγου.
BookSitting 