Περπατούσαμε κάτω απ’ τις αμυγδαλιές.
Τα άνθη τους σκορπισμένα ολόγυρα
μύριζαν πρόωρη άνοιξη.
«Κοίτα, μαμά, το χιόνι», μου φώναξε γελώντας η κόρη μου.
Το χέρι της μέσα στο δικό μου
το βήμα της πλάι στο δικό μου
πότε στην άσφαλτο και πότε στο γρασίδι.
Και τότε ένιωσα ξανά τι θα πει ευτυχία.
[16.2.2022]
Φωτογραφία: Melissa Bradley
τι γλυκο και τι ωραιο !!
η μητροτητα κι η αδολη αγαπη.
ΜΠΡΑΒΟ Αλεξια !!!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Ευχαριστώ πολύ, Κώστα!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Όμορφο μέσα στην απλότητα του για το μεγαλείο της μητρικής αγάπης!
Ευχαριστούμε Αλεξία! Όταν είδα τον τίτλο ( ίδιος), μου θύμισε κάτι δικό μου που είχα γράψει τρία χρόνια πριν με αφορμή τα γενέθλια της κόρης μου αυτές τις μέρες, κλείνει τα 22 ! Πως πετά ο χρόνος!
Μαίρη Φ.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Ευχαριστώ πολύ, Μαίρη! Να την χαίρεσαι την κόρη σου. Να χαιρόμαστε κάθε στιγμή τους!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εξαιρετικό Αλεξία μου!!!!!!!!!!!!! Θερμά Συγχαρητήρια!!!!!!!!!!!!!!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Σ΄ευχαριστώ πολύ, Παναγιώτη μου!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!