Και αν τα σώματα μιλούν μες στους φρενήρεις παλμούς της πλανεύτρας πολιτείας
τούτο ‘δω για σε πολύ μικρό
Αγγελικό χάδι λικνίζεται με χάρη στο φαύλο κύκλο της ζωής
φωτίζοντας ξανοίγει ξεμακραίνει το δρόμο της φυγής.
Λυχνάρια αναρίθμητα
με φλόγες σαγηνεύουν
της λησμονιάς τα αζήτητα
τον κύρη αιθεροβάμων.
Ψάλλουν σκοπούς ανύπαρκτους
φυγόπονους στην πλάση
Λογιών λογιών χαρίσματα
σα λυτρωθούν προσμένουν
τα θνησιγέννητα κορμιά
Στου κύκλου τον ανήθικο παράφρονα χορό
μια θέση εναπομένει
Και στροβιλίζεται και χάνεται στο λήθαργο εμπαίζει
Και να σου πάλι τυχοδιώκτη υπόκλιση να δώσεις
ετούτης της ζωής το νήμα με ένα κλώτσο σα ματαιώσεις.
Η Αικατερίνη Χριστοδούλου γεννήθηκε το 1996 και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Eίναι Φιλόλογος Α.Π.Θ. με ειδίκευση στη Μεσαιωνική και Νεοελληνική Φιλολογία. Αρθρογραφεί σε ηλεκτρονικά περιοδικά και σελίδες τέχνης. Έλαβε το Β’ Βραβείο Ποίησης Ελεύθερου στίχου στον 30ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης το 2021. Αναρτά το έργο της στη συγγραφική πλατφόρμα του Wattpad. Ποιήματα της έχουν αναρτηθεί σε ηλεκτρονικά περιοδικά και λογοτεχνικά forum.
Φωτογραφία: Alina Grubnyak
BookSitting 