Ανδριάνα Μπιρμπίλη | Το δικό μου ουράνιο τόξο

Στα τζάμια πέφτει η βροχή,
μα λένε πως αν σταματήσει ουράνιο τόξο θα φανεί.
Το δικό μου ουράνιο τόξο έχει αγώνα και φωνή,
έχει πόνο, από ανθρώπους που άφησαν την τελευταία τους πνοή.
Το δικό μου ουράνιο τόξο είσαι εσύ,
που αγωνίζεσαι δίπλα μου για να γίνει πολύχρωμη η γη,
με ισότητα με αγάπη και στοργή.
Το δικό μου ουράνιο τόξο έχει αγώνα,
έχει πάνω του ψυχή.
Κάθε μέρα πάλη για την ανατροπή, για μία καλύτερη ζωή.

Η Ανδριάνα Μπιρμπίλη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1989. Είναι Βιβλιοθηκονόμος, πτυχιούχος Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης του ΤΕΙ Αθήνας. Στο παρελθόν έχει εργαστεί στην Ακαδημαϊκή Βιβλιοθήκη του ΤΕΙ Αθήνας, στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Καλλιθέας και στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Πειραιά. Έχει εκδώσει δύο ατομικές ποιητικές συλλογές, «Το βιβλίο με το περιτύλιγμα» (Αρισταρέτη, 2016) και «Κόκκινος ορίζοντας» (Αρισταρέτη, 2016) και δύο ποιητικές συλλογές «Ασημένια σελίδα 1 Ποίηση» – εκδόσεις Έντυποις-Μωραΐτης, 2014 και «Γράμματα στην ποίηση» – εκδόσεις Ατέχνως, 2020.Τα πέντε τελευταία χρόνια εκτός από ποίηση γράφει και στίχους για τραγούδια. Ασχολείται επίσης με τη γραφιστική, τη ζωγραφική, τη σκιτσογραφία, τη μουσική, τη σκηνοθεσία, τη φωτογραφία. Επίσης είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Ομάδας απόδρασης στον λόγο και την τέχνη.

Φωτογραφία: Isabelle Taylor