Δεν θέλεις να ξέρεις
Δεν θέλεις να ξέρεις
τι σκέφτομαι
Στέκομαι απέναντι σου
και είσαι πανέμορφη.
Πρέπει κάπως αμήχανα να κοιτάξω μακριά
Και κατά κάποιον τρόπο
δεν μπορώ να σε κοιτάξω στα μάτια.
Δεν επιτρέπεται να ξέρεις τι σκέφτομαι.
Ακόμα κι όταν σου χαρίζω την προσοχή μου
τόσο ομορφο ειναι το πρόσωπό σου
Όμως αυτό που πραγματικά σκέφτομαι
Δεν το ξέρεις.
Du willst nicht wissen
Du willst nicht wissen
was ich denke
Ich stehe dir gegenüber
und du bist wunderschön
Muss verlegen mich verrenken
Und kann dir irgendwie
nicht in die Augen sehen .
Du darfst nicht wissen was ich denke.
Auch wenn ich dir Aufmerksamkeit schenke
so schön ist dein Gesicht
Doch was ich wirklich denke
Weißt du nicht.
Στις σιωπηλές νύχτες
Ξάπλωσε το πρόσωπό σου
επάνω σε ένα φύλλο χαρτιού
είναι ήδη ένα ποίημα
και θα ζήσει
In stillen Nächten
Leg dein Gesicht
auf ein Blatt Papier
ist schon ein Gedicht
und wird leben
Κάλλος
Όταν στον κήπο ανθίζουν τριαντάφυλλα
ο καθένας θα δει απλώς τα τριαντάφυλλα
τον μενεξεδένιο όμως αναστεναγμό στον αέρα
μπερδεύει κανείς με το άρωμα των τριαντάφυλλων.
Schönheit
Wenn im Garten Rosen blühen
Wird jeder nur die Rosen sehen
Der Veilchen Seufzer in der Luft
verwechselt man mit Rosenduft
(Μετάφραση: Αντώνης Κερασνούδης)
Λίγα λόγια για τον ποιητή από τον μεταφραστή
O Till Lindemann είναι Γερμανός τραγουδιστής, στιχουργός και ποιητής, περισσότερο γνωστός ως κύριος ερμηνευτής του μουσικού hard rock συγκροτήματος Rammstein.
Γεννήθηκε στη Λειψία, της τότε Ανατολικής Γερμανίας, έχοντας ως μητέρα τη γνωστή δημοσιογράφο της Βορειογερμανικής Ραδιοφωνίας (NDR) Brigitte Hildegard, αλλά και πατέρα τον επίσης σημαντικό ποιητή και συγγραφέα παιδικών μυθιστορημάτων Werner Lindemann. Παρόλο που στην εφηβεία του ασχολήθηκε εντατικά με τον πρωταθλητισμό στην κολύμβηση, το ταλέντο του στη στιχουργική και την ερμηνεία γρήγορα τον οδήγησαν στη δημιουργία το 1994 του συγκροτήματος των Rammstein, με το οποίο αργότερα κατέκτησε τη διεθνή rock σκηνή.
Ο λυρισμός του Lindemann ορίζει σαφή και ευδιάκριτα όρια από τη στιχουργική του. Οι εκφραστικές του φόρμες δεν επιτρέπουν ούτε βήμα μέσα στα χωράφια της γνώριμης σε αυτόν μελωδικότητας. Συχνά αναζητά κτερίσματα μέσα στον κλασικό, ποιητικό ρομαντισμό της πατρίδος του, διαμορφώνοντας όμως στο τέλος έναν εντελώς προσωπικό τόνο. Τα ποιήματα του χρησιμοποιούν λιτά υλικά της αστικής καθημερινότητας, τα οποία συχνά υφαίνονται με νήματα ποτισμένα από την εσωτερική ησυχία, την ευπάθεια και την έξαψη που χαρακτηρίζει τη ζωή στη γερμανική φύση. Το αίσθημα της απογοήτευσης, του πόνου, του ανεκπλήρωτου έρωτος και της ρέουσας σεξουαλικότητας είναι ιδιαίτερα έντονο στον λυρισμό του, γι’ αυτό και κάθε νέα του ποιητική συλλογή συναντά ουσιαστικούς υποστηρικτές, αλλά και σφοδρούς κριτικούς. Εν τέλει, ακριβώς αυτός ο κυματισμός των ψυχών δεν είναι ο τελικός προορισμός της ποίησης;
Λίγα λόγια για τον μεταφραστή
Ο Αντώνης Κερασνούδης ξεκίνησε να αποκρυπτογραφεί τα μυστικά της Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο Ruhr, του Bochum της Γερμανίας, όπου και διατηρεί έως σήμερα τη θέση του Επίκουρου Καθηγητή. Ζει στις Σέρρες, ιχνηλατεί την ποίηση όχι στα ράφια των βιβλιοπωλείων, αλλά μέσα από την ιατρική παρατήρηση των ανθρωπίνων ψυχών. Διδάσκεται καθημερινά από τις ιστορίες ζωής, αλλά και τη γλώσσα των σωμάτων που νοσούν.
Η ποίηση αρχίζει και τελειώνει για τον ίδιο με τις λέξεις της, δεν επιτρέπει ούτε ένα βήμα παραπέρα. Προτιμά να την αφουγκράζεται καθώς διαλέγεται με τον εαυτό της, ανάμεσα στη μυστική συνεννόηση των λέξεών της, παρά να τη βιώνει δια των τελεολογικών χειλιών ενός τρίτου προσώπου. Το δικό του ρομαντικό αίσθημα για τον κόσμο μοιάζει με το αίσθημα του αρρώστου για την υγεία…
BookSitting 