Ιωάννης Παπουτσάκης | Η φάτνη της καρδιάς

Ξημερώνουν Χριστούγεννα
Στην ταπεινή φάτνη της καρδιάς
γεννιέται ξανά ο Χριστός
Γεννιέται η αγάπη για τον πλησίον
που είχαμε ξεχάσει
μέσα στις πολλές μας έγνοιες
για τα παιδιά όλης της οικουμένης
και κυρίως για τα ξυπόλητα τάγματά της
που σβήνουν κάθε ώρα, κάθε στιγμή από πείνα
στα θλιβερά σοκάκια
όπου περιφέρουν τη θλίψη τους
Παιδιά που διψάνε
και δεν βρίσκεται κανείς
να τους δώσει δυο σταλαγματιές αγάπης
Ίσως γιατί δεν έχουνε αγάπη
για να την προσφέρουν
Παιδιά που έχουν πάνω απ’ τα κεφάλια τους
ένα ψυχρό, αδιάφορο ουρανό
και για προσκεφάλι μια πέτρα
σκληρή σαν τη ματιά της κόλασης
Αυτά τα παιδιά δεν στόλισαν ποτέ
χριστουγεννιάτικο δέντρο
Δεν άκουσαν ποτέ των αγγέλων τα ωσαννά
Κανένα άστρο δεν τους έδειξε
τη φάτνη της αγάπης
Υποφέρουν κάθε φορά
που βλέπουν στις βιτρίνες γλυκά
που δεν μπορούν να αγγίξουν
κι ένας κόμπος σφίγγει την παιδική καρδούλα τους
Κάθε που πεθαίνει ένα παιδί
ξεριζώνεται ένα κομμάτι απ’ την καρδιά του κόσμου
Σκοτώνεται μια ελπίδα
για ένα αύριο που θα περισσεύει η ανθρωπιά
κι ένα δακρυσμένο άστρο
πέφτει με παράπονο στη γη
Οι καμπάνες σε λίγο θα σημάνουν Χριστούγεννα
και υμνωδίες θα γεμίσουν τις εκκλησιές
‘’Η Παρθένος σήμερον τον υπερούσιον τίκτει…’’
Τα σπίτια θα στολίσουν χαμόγελα
και στα τραπέζια θα μοσχοβολά η γαλοπούλα
Μόνο που εκεί, κοντά μας ,γύρω μας
θα υπάρχουν πάντα αγέλαστα, ορφανά παιδιά
που δεν θα τους πει κανείς ‘’Καλά Χριστούγεννα’’
που κανείς δεν θα τους δώσει κουραμπιέδες και μελομακάρονα
Στους αφιλόξενους δρόμους
μέσα στην μεγάλη έρημο του κόσμου θα περιφέρουν
την πείνα, την πίκρα και τη μοναξιά τους
Κι ένα δάκρυ θα σταλάξει από τα αθώα μάτια τους
την ώρα που το χιόνι θα σκεπάζει σπίτια και καρδιές
Ίσως η αυγή τα ’βρει πεθαμένα
σε κάποια χιονισμένη γωνιά του δρόμου
Ο λυσσασμένος βοριάς να σβήσει άσπλαχνα
το κεράκι της ζωής τους
όπως στο κοριτσάκι με τα σπίρτα του παραμυθιού
και η ψυχούλα τους να κατοικεί πια στους ουρανούς
Ίσως εκεί οι μικροί άγγελοι βρουν την αγάπη
που τους στέρησε η κοινωνία των ανθρώπων
στη σύντομη επίγεια παρουσία τους

(Από την ποιητική συλλογή του Ιωάννη Παπουτσάκη »Η θάλασσα της σιωπής», εκδόσεις Βακχικόν, 2021)


Ο Ιωάννης Παπουτσάκης είναι δημοσιογράφος και ποιητής.

Φωτογραφία: Jeswin Thomas

#Χριστούγεννα_2021

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.