Απόψε στη στολισμένη Βιέννη,
ένα βαλς σε καλωσορίζει σαν ξένη,
σε ένα ολόχρυσο λόμπι ποθεί,
ο γυμνός σου ώμος να πρωτογευτεί τη ζωή.
Κλείσε τα μάτια! Άκου αυτό το μελωδικό καλλιτέχνημα,
νιώσε το στα χέρια σου σαν πυροτέχνημα,
στη σάλα με τα σκαλιστά παραθύρια,
αναζητώ του φωτός σου τ’ απόκρυφα χατήρια.
Μα ένα κομμάτι σκισμένο απ’ το φόρεμα σου,
άφησες ξοπίσω στο τελευταίο χόρευμα σου,
σα χάραξες στο βλέμμα τις γραμμές του ρυθμού,
ένιωσα τη χάρη του δικού σου κορμιού.
Το άγγιγμα σου νιώθω να κοντοζυγώνει,
κάτω από το φεγγάρι που επάνω ιδρώνει,
στο ύψος των χειλιών σου τόλμησα, στάθηκα!
Στις σκιές του λαιμού σου κοίτα πως χάθηκα.
Ζευγάρι γινήκαν απόψε τα μάτια,
στις νότες ενός βιολιού συναντηθήκαν τα χάδια.
Μια στιγμή από της νύχτας το χρόνο,
μου αρκεί για να φιλήσω το χριστουγεννιάτικο σου ώμο.
Ο Αντώνης Κερασνούδης είναι ιατρός, νευρολόγος, επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ruhr, του Bochum της Γερμανίας, ποιητής και μεταφραστής.
BookSitting 