15
Αγαπώ τη γη
Με τον τρόπο που όταν ταξιδεύω
Αγαπώ τον ξένο τόπο, και όχι αλλιώς.
Έτσι με υφαίνει η ζωή
Με τα νήματά της συνεχώς και σιωπηλά
Σ’ ένα μοτίβο άγνωστο παντοτινά.
Μέχρι που ξαφνικά,
Όταν αποχαιρετούμε για να φύγουμε ταξίδι,
Μες στο στημόνι του αργαλειού σπάει η μεγάλη σιωπή.
31
Το τραύμα της ευτυχίας
Είναι στίγμα, όχι ουλή.
Μόνον ο λόγος του ποιητή το μαρτυρεί.
Ό,τι εξιστορεί ο ποιητής διά της γραφής
Δεν είναι άσυλο, είναι διαμονή.
(Από την ποιητική συλλογή της Χάννα Άρεντ «Ευτυχισμένος όποιος δεν έχει πατρίδα», μετάφραση: Ιωάννα Αβραμίδου, πρόλογος-επίμετρο: Karin Biro, εκδόσεις Πανοπτικόν, 2019)