Χάννα Άρεντ | Δύο ποιήματα

15

Αγαπώ τη γη
Με τον τρόπο που όταν ταξιδεύω
Αγαπώ τον ξένο τόπο, και όχι αλλιώς.
Έτσι με υφαίνει η ζωή
Με τα νήματά της συνεχώς και σιωπηλά
Σ’ ένα μοτίβο άγνωστο παντοτινά.
Μέχρι που ξαφνικά,
Όταν αποχαιρετούμε για να φύγουμε ταξίδι,
Μες στο στημόνι του αργαλειού σπάει η μεγάλη σιωπή.

31

Το τραύμα της ευτυχίας
Είναι στίγμα, όχι ουλή.
Μόνον ο λόγος του ποιητή το μαρτυρεί.
Ό,τι εξιστορεί ο ποιητής διά της γραφής
Δεν είναι άσυλο, είναι διαμονή.

(Από την ποιητική συλλογή της Χάννα Άρεντ «Ευτυχισμένος όποιος δεν έχει πατρίδα», μετάφραση: Ιωάννα Αβραμίδου, πρόλογος-επίμετρο: Karin Biro, εκδόσεις Πανοπτικόν, 2019)

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.