Ατσάλινος και σοβαρός απάνω στ’ άλογό του
το αχαμνό, του Θερβαντές ο ήρωας περνάει·
και πίσω του, στο στωικό γαϊδούρι του καβάλα,
ο ιπποκόμος του ο χοντρός αγάλια ακολουθάει.
Αιώνες που ξεκίνησε και αιώνες που διαβαίνει
με σφραγισμένα επίσημα, ερμητικά τα χείλια
και με τα μάτια εκστατικά, το χέρι στο κοντάρι,
πηγαίνοντας στα γαλανά της Χίμαιρας βασίλεια…
Στο πέρασμά του απ’ τους πλατιούς του κόσμου δρόμους, όσοι
τον συντυχαίνουν, για τρελό τον παίρνουν, τον κοιτάνε,
τον δείχνει ο ένας του αλλουνού – κι ειρωνικά γελάνε.
Ω ποιητή! παρόμοια στο διάβα σου οι κοινοί
οι άνθρωποι χασκαρίζουνε. Άσε τους να γελάνε:
οι Δον Κιχώτες παν μπροστά κι οι Σάντσοι ακολουθάνε!
(Από τα «Ποιήματα» του Κώστα Ουράνη, Εστία, Αθήνα 1953)
Ο Κώστας Ουράνης (Κωνσταντινούπολη 1890 – Αθήνα 1953) ήταν ποιητής, πεζογράφος, μεταφραστὴς και δημοσιογράφος. Το πραγματικό του όνομα ήταν Κώστας Νέαρχος. Ο πατέρας του, Νικόλαος Νέαρχος, καταγόταν από τα Πούληθρα Κυνουρίας και η μητέρα του Αγγελική, το γένος Γιαννούση, από το Λεωνίδιο Αρκαδίας, όπου ο Ουράνης πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Η επίσημη εμφάνισή του στον χώρο της λογοτεχνίας σημειώθηκε το 1909, όταν δημοσίευσε τη νεανική ποιητική συλλογή του «Σαν Όνειρα», την οποία αποκήρυξε αργότερα, θεωρώντας ως πρώτη δημιουργία του τη συλλογή «Spleen», που τύπωσε το 1912.
BookSitting 