Τα φαινόμενα των καιρών
αποδιώχνουν τη ζωή.
Αντιπαλεύουν τη λαχτάρα μας.
Άπραγοι πένητες της ζωής
με χέρια αδειανά
ζητιανεύουμε ανάσες.
Οι υπερόπτες απαξίωσαν τον άνθρωπο.
Στα κελιά οδηγήθηκαν η αξιοπρέπεια
και οι συνειδήσεις που σκυλεύθηκαν
στο βωμό των ανόμων απαιτήσεων.
Χωρίς κανένα δισταγμό
οι αυλοκόλακες των κρατούντων
συναινούν στη δήμευση της ανθρωπιάς.
Το στέλεχος των υπανθρώπων
άρχισε να κυριαρχεί
στο γονιδίωμα του ανθρώπινου γένους.
Το μέλλον θα μας βρει
χωρίς καρδιές
και βαδίζοντας στα τέσσερα.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει Γεωπονία στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης και Θέματα Βιολογικής Γεωργίας σε Κ.Ε.Κ., καθώς και Επεξεργασίας Εικόνας και Photoshop. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους και έχουν διαβαστεί σε ραδιοφωνικές εκπομπές και σε εικαστικά projects.
Φωτογραφία: Sam Pineda