Αχ, καλέ μου Brayant
δεν δόξασα
τον άνθρωπο την ανθρωπότητα
Όμως
Εγώ όπως Εσύ
Όταν κοιτάζαμε κατάματα τον ήλιο
Ω! πόσο μας τυφλώνει
Όταν μας έγνεφε η νύχτα
Ω! τόσο το σκοτάδι
Όταν η σκέψη μας χόρευε τα μπλουζ
Ω! τι υπέροχος ο πεσμένος φωτισμός
(Από την ποιητική συλλογή της Μαρίας Γερογιάννη «Οι κούκλες σου δεν είχαν ψυχή», εκδόσεις Περισπωμένη, 2021. Το ποίημα μεταγράφηκε σε μονοτονικό σύστημα).
Η Μαρία Γερογιάννη γεννήθηκε στο Ρέθυμνο. Σπουδές: Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο. Εργασία: Τράπεζα της Ελλάδος. Ποιητικές συλλογές: Άδειοι Στίχοι (Γαβριηλίδης, 2012), Φωνή Φωνηέντων (Μελάνι, 2017). Έχει διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Ποιήματά της περιλαμβάνονται σε ανθολογίες και έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά και τα ρουμανικά (υπό έκδοση).
Φωτογραφία: Tanner Boriack
BookSitting 