τη κυρία Χ…
Tu as pouir te rendre amusse
Ma jeunesse en papier isy…
CLEMENT MAROT, A SA DAME
Εις τας ολίγας θα ευρής αυτάς, εδώ, σελίδας,
Της πρώτης μου νεότητος τους χρόνους τους τρελούς,
τους χιμαιρώδεις έρωτας καρδίας αφελούς,
Το μίσος, την ανίαν μου, τους πόθους, τας ελπίδας.
Δεν κρύπτομαι υπό ψευδείς ποικίλας αλουργίδας:
Εις στίχους εκτυλίσσεται αξέστους και απλούς
Ό,τι κοχλάζει εν εμοί, και θα ιδής πολλούς
Πρασίνους σκώληκας αλλά… και μάγους χρυσαλίδας.
Ηγάπησα τους μυστικούς της αύρας στεναγμούς,
Τα άνθη, την απάτητον γλαυκής θαλάσσης θίνα,
Και του Εσπέρου την δειλήν και τρέμουσαν ακτίνα.
Αλλ’ όμως εις τους μαύρους σου ομνύω οφθαλμούς,
Πως αγαπώ πλειότερον πολύ, ωχρά μου φίλη,
Τας τρυφηλάς ωλένας σου και τα υγρά σου χείλη!
(Από την ποιητική συλλογή του Ζαν Μορεάς «Τρυγόνες και Έχιδναι», εκδόσεις Ρώμη, βασισμένη στην έκδοση του 1878. Το ποίημα μεταγράφηκε σε μονοτονικό σύστημα)