Τίποτα δεν έχω ξεχάσει:
Τον φόβο του σκοταδιού.
Την ερημιά του κλειστού δωμάτιου.
Το ουρλιαχτό των τσακαλιών στο δάσος.
Το χάδι της παρηγοριάς:»Είσαι μικρός ακόμα».
Με τον καιρό
είδα τον φόβο να ξυπνάει μαζί μου την αυγή.
Είδα την ερημιά του δωμάτιου
σαν θερμοκήπιο στεναγμών, που θα γίνονταν στίχοι.
Κι είδα τα τσακάλια
να χύνονται ουρλιάζοντας
στις πλατείες της πόλης
και στις λεωφόρους,
εισβάλλοντας θριαμβευτικά
στα σαλόνια και στα γραφεία.
Με τον καιρό
είδα τους φόβους μου να ωριμάζουν
κι εγώ να μένω το ίδιο μικρός
κι ανυπεράσπιστος.
Ο Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος γεννήθηκε στη Νίκαια του Πειραιά το 1945. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και άσκησε τη δικηγορία από το 1971. Έχει εκδώσει μέχρι σήμερα 13 βιβλία με ποίηση και δοκίμια. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, στα ισπανικά και στα αλβανικά.
Φωτογραφία: Paul Garaizar