Νύχτωσε και φάνηκαν
τα άστρα πιο καθαρά,
άφησα ένα πέπλο από σκέψεις
να σκεπάσει τον ουρανό
για να δω καλύτερα τι έχω στο μυαλό μου.
Μύρισε ευωδιαστό λουλούδι
ελευθερώθηκε τόση ομορφιά τριγύρω
κι ένιωσα το καθήκον μου
να με καλεί το είναι μου,
να το αγαπήσω.
Στον τόπο που όλα έγιναν στάχτη
ταξιδεύουν ελεύθερες ψυχές,
εκείνες που γεννήθηκαν για να γίνουν θυσία
περήφανες και ανυπότακτες.
Στον τόπο που όλα έγιναν στάχτη
η νέα ζωή γεννιέται ξανά
χωρίς σύνορα
χωρίς λεκέδες
χωρίς διακρίσεις.
Βρέχει λουλούδια και κομμάτια από χρυσό
τρέχουν οι λογισμοί μου ανεξέλεγκτοι,
μήπως δε προλάβουν να νιώσουν το συναίσθημα της τόσης ελευθερίας.
Οι λογισμοί είναι άλογα χωρίς φρένο,
άλογοι λογισμοί που οδηγούν σε αδιέξοδο,
όμως δε σταματώ να σκέφτομαι
και να σκέφτομαι και παίρνω μια ανάσα.
Η ανάσα μου βγαίνει από το στόμα μου
περνάει από όλες τις λέξεις μου
όλους τους λογισμούς μου
και ξεβρομίζει τους λεκέδες του μυαλού μου.
Η ανάσα μου είναι η λύτρωσή μου
και η πολυτέλειά μου,
έχω χωρίσει με τις διακεκομμένες, ρηχές ανάσες
αυτές που ίσως σε αφήσουν ξεκρέμαστο.
Ανάσα καθαρή, βαθιά και μακριά,
αυτή να είναι η ζωή μου θέλω,
να ξέρω ότι μπορώ να εκπνεύσω
με ανακούφιση.
Να ζω χωρίς δεύτερες σκέψεις,
αναζητώ σκέψεις για συντροφιά
και όχι για πανικό.
Ξημέρωσε και τα πουλιά άφησαν νότες
στη ζωή μου
ο Ήλιος άστραψε και φώτισε τα μάτια μου.
Τον κοίταξα,
Τυφλώθηκα μα έχω τώρα μέσα μου ζέστη περίσσεια,
Γεμάτη από ηλιαχτίδες και χάδια του ήλιου
ζω και αναπνέω στον ρυθμό των πουλιών.
Είναι ωραίο να τολμάς
κι ας χάσεις
κι ας κουραστείς
κι ας βολευτείς
Είναι ωραίο να αλλάζεις θέση.
Ο λογισμός αλλάζει
όταν κι εγώ αλλάζω θέση
και τώρα να το βλέπω καθαρά
όλα φάνηκαν ανάποδα.
Η στάση μου αλλάζει πρόσωπα
μια γίνεται επανάσταση
μια γίνεται έκσταση
μια γίνεται απόσταση.
Κρατώ μια στάση,
μα δεν είναι ποτέ μία
Αλλάζει χρώματα, διαθέσεις,
τόπους κι αρώματα.
Έλα νύχτα και πες μου
την πιο φωτεινή στάση,
δείξε μου την στάση των αστεριών
που τα κάνει να μοιάζουν τόσο αστραφτερά και ελεύθερα.
Έλα ήλιε μου,
δώσε μου την σωστή απόσταση
να απέχω από τα πράγματα,
δεν αντέχω άλλες πληγές στο σώμα μου
καίγομαι πια.
Τίποτα άλλο δε χρειάζομαι,
μόνο εσάς τους δύο να ακολουθώ
να ξαναβρίσκω το δρόμο μου
όταν τον χάνω.
Τίποτα άλλο δεν θα με κάνει πιο πλούσια
από το να ξέρω να εκπνέω
χωρίς ενοχές, τύψεις και καημούς.
Ελεύθερη να είμαι πια
αυτός είναι ο πιο μεγάλος πλούτος.
Η Χρύσα Ανδρώνη είναι ηθοποιός και θεατρολόγος.
Φωτογραφία: Jeremy Bishop
BookSitting 