Τα κλειδιά της καρδιάς παραδόθηκαν
στο άτονο φως.
Σ’ έναν κόσμο ανέραστο
αποσύρθηκαν οι αισθήσεις,
το άσβεστο πάθος,
τα ψήγματα της ζωής.
Ταριχεύω τα χάδια
και την τελειότητα των συναισθημάτων.
Στο παρόντα χρόνο
καταπίνω τις τοξίνες
των τραυμάτων της σάρκας.
Με διεγείρει το ρίγος του πόθου
σχηματίζει ξανά
στους κορμούς των δέντρων
τις αναταράξεις της καρδιάς.
Συνειδητά εγκαταλείπω
την αδράνεια,
η παραζάλη διαπερνά τους σπονδύλους.
Μια παρατεταμένη χειρονομία ηδονής
καλύπτει τις απολήξεις των νεύρων μου.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει Γεωπονία στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης και Θέματα Βιολογικής Γεωργίας σε Κ.Ε.Κ. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. Γραπτά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους.
Φωτογραφία: Slava PluzhnovHire